i don't need your help • 2os • bn • boys love • szkolne

    Parsknąłem śmiechem na jego reakcję. Cóż, cieszyło mnie to, że zareagował w taki sposób, ale nie musiał się martwić. Nikt w tej chwili mi się nie podobał, no oprócz niego. Można powiedzieć, że teraz poza nim nie widzę świata. Jednakże, ze mną nie mógłby porozmawiać o dziewczynach, ponieważ fizycznie mi się nie podobały, a przynajmniej tak na nie nie patrzyłem. Wątpię byśmy i tak mieli czas by zacząć temat chłopaków, skoro mieliśmy siebie. Co innego, gdybyśmy byli tylko przyjaciółmi o tej samej lub podobnej orientacji. Nie wykluczam tego, że Yoshimura jest bi, jeszcze się przede mną nie określił czy dziewczyny też go pociągają.
Uśmiechnąłem się delikatnie, kiedy wspomniał, że mój doping dodawał mu odwagi. O to chodziło, a był bardzo zestresowany. Na szczęście wygrali mecz i Shun również się do tego przyczynił, ponieważ grał w pierwszej połowie.
    - W takim razie ubiorę się w ten strój, tylko bez żadnych zdjęć, dobrze? - spojrzałem na niego z nadzieją, że rozumie dlaczego go o to proszę. Nie chcę powtórki z rozrywki. Cóż, takiego świństwa chyba by mi nie zrobił, ale wolę mieć pewność, że nie wpadnie na taki pomysł, aby uwiecznić sobie coś takiego w telefonie. Co jak co, ale gdyby go zgubił albo ktoś wkradłby się do jego telefonu? Wystarczająco zostałem upokorzony.
    - Możemy, ale wolisz takie w pudełku czy na patyku? - zapytałem. Osobiście preferowałem te na patyku, ponieważ szybko się je zjadało i nie zabierały dużo miejsca w zamrażarce, kiedy wszystkiego się nie zje.     - Coś słonego też będziemy jeść? Chipsy, paluszki... W sumie nadal nie wiem czy mam na coś ochotę, jak na razie to czuję jeszcze grilla - powiedziałem, masując się po brzuchu, aby pokazać mu, że jestem pełny.
Spacery były wykańczające, więc możliwe, że jak wrócimy do mojego mieszkania, to nabierzemy na coś ochotę, więc mimo wszystko dobrze byłoby coś kupić, aby później nie wychodzić. Ewentualnie coś sobie zamówimy albo zrobię na szybko coś dobrego.
    - A może chcesz byśmy znów coś wspólnie przygotowali? Choć sam osobiście mam ochotę paść na łóżko i nie wstawać - zaśmiałem się. Cóż, to nie ja biegałem po boisku, ale dopingowanie go było również męczące.

    Jego słowa brzmiały dość dwuznacznie. Nie do końca miałem pojęcia, co chodziło mu po głowie, kiedy wspomniał, że możemy zjeść siebie nawzajem. Chodziło mu o to, że weźmiemy dwa różne smaki i się podzielimy? Chyba nie planował roztopić lody i zlizywać je z mojego ciała? Nie, to na pewno nie było to, nawet jestem pewny, że nie wpadłby na coś takiego. Postanowiłem to jednak przemilczeć, bo nie wiedziałem, jak mam na to odpowiedź. Byłem nieco zdezorientowany, ale chyba sam Shun do końca nie wiedział, o co mu chodziło.
Zgarnąłem z półki kilka opakować orzeszków karmelu oraz w pikantnej panierce, po czym spojrzałem na chłopaka, który zaproponował byśmy zrobili sałatkę owocową. Nigdy żadnej nie robiłem, bo jakoś nie byłem ich fanem.
    - Nie znam, ale możemy coś poszukać. Kupmy jednak takie podstawowe owoce, a jeśli czegoś zabraknie to się wyskoczy do pobliskiego sklepu - powiedziałem. Nie wiedziałem co będzie nam potrzebne, dlatego wolałem kupić to, co się nie zmarnuje, nawet jeśli nie pójdzie do sałatki. Na pewno musi być bita śmietana, dlatego wrzuciłem ją do koszyka, kiedy przechodziliśmy przy regale na którym stała. Spakowałem też inne potrzebne rzeczy, po czym wróciłem się do lodówek z lodami, aby wybrać sobie śmietankowego z polewą owocową.
Udaliśmy się do kasy, a jak wszystkie produkty zostały zeskanowane, zapłaciłem. Jakoś nie chciało mi się ustalać, kto ma zapłacić, tym bardziej, że Shun też nie raz wykłada za wszystko pieniądze. Wziąłem jedną siatkę, zaś drugą podałem chłopakowi. Przynajmniej w tym musiała być jakaś sprawiedliwość, tym bardziej, że ja jeszcze miałem psa na smyczy. Dlatego, zanim zabrałem Taro, otworzyłem loda, aby później nie mieć z tym problemów.
    - Jutro będziemy musieli podrzucić psa mojemu tacie. Nie chcę go zostawiać samego, a tam przynajmniej będzie miał się z kim bawić - powiedziałem. Wiem, że mój ojciec nie był zachwycony tym, że spotykam się z Shunem i wcale nie udawał, że darzy go sympatią, ale przez jego zdanie i tak nie zamierzałem odpuścić sobie chłopaka. Teraz wiem, że jestem naprawdę zakochany.

    Zapewne będzie tęsknił, ale prawda jest taka, że skoro na ogrodzie nie miało się skończyć, to wolałem go nie zostawiać samego na tak długo. Nie mówił mi, czy będziemy zostawać tam na noc, dlatego lepiej nie ryzykować. Uprzedzę tylko ojca, aby później nie robił mi problemów. I tak pewnie uzna, że skoro przyprowadzam mu Taro, to nie potrzebnie go ze sobą zabrałem. Przynajmniej siostra się ucieszy.
    Weszliśmy do mieszkania, więc puściłem psa i sam rozebrałem się z kurtki oraz butów. Poszedłem umyć ręce, kiedy Shun rozpakowywał zakupy, po czym wyszedłem z łazienki. Nasza przerwa wcale nie wyglądała na taką, ale nie przeszkadzało nam to. Wolałem spędzać z nim czas i milczeć, niż byśmy za sobą cały czas tęsknili, choć też muszę uważać, aby nie być za bardzo nachalnym. Nie chcę go ponownie przestraszyć.
    - Wymyśliłeś nową grę? Co ci znów za pomysł przyszedł do głowy? - zapytałem, po czym usiadłem koło niego. Myślałem, że na początku będzie chciał poszukać przepisu na sałatkę i ją wspólnie zrobić, później byśmy się umyli, a ja ubrałbym ten strój. Cóż, nie miałem nic przeciwko jego pomysłom, choć często są bardzo szalone.
    - Dziwię się, że nadal masz tyle energii po meczu - uśmiechnąłem się delikatnie.
    Szkoda, że nie byliśmy już pełnoletni. Moglibyśmy wtedy świętować do białego rana przy alkoholu. To nie tak, że nigdy go nie próbowałem, ale i tak nikt by nam nie sprzedał. Tak czy inaczej, pozwoliliśmy sobie dzisiaj na grilla z innymi, ale mogliśmy również świętować tutaj w spokojny sposób. Nadal czekało mi czytanie mu książki, ale do tego było jeszcze sporo czasu.
    - Mam nadzieję, że nie zamierzasz mnie naprawdę zjeść? Wątpię bym był smaczny, za dużo mięsa nie będziesz ze mnie miał - powiedziałem nieco rozbawiony, coraz bardziej będąc ciekawy, co takiego miał mi do powiedzenia Shun. Zapewne będzie to coś zaskakującego, ale mam nadzieję, że wykonalnego. Skoro byliśmy tutaj sami, oczywiście nie patrząc na Taro, który był zmęczony i poszedł spać.

    Nie spodziewałem się takiego zachowania ze strony Shuna. Raczej nie był tak śmiało, rzadko kiedy zdarzało mu się wyjść z inicjatywą, ale jak widać... Był w tym całkiem niezły. Jednakże, bardzo wkurzyło mnie to, że nie pozwolił mi się dotykać. To było naprawdę trudne, ponieważ miałem teraz okazję, którą mogłem na spokojnie wykorzystać na swoją korzyść. Dałem mu jednak wolną rękę, ponieważ chciałem sprawdzić do czego jest wstanie się posunąć.
Było mi naprawdę przyjemnie i choć mega mnie korciło by go dotknąć, to jednak grzecznie trzymałem ręce przy sobie. Widać było, że chciał się ze mną nieco podrażnić, ale nic nie mówiłem i nawet o milimetr się nie przesunąłem, a jedynie rozchyliłem nieco usta, aby dać mu znać, że naprawdę chcę, aby mnie pocałował. I na szczęście dostałem to, co w środku pragnąłem. Choć na początku pocałunek był bardzo delikatny, to jednak chłopak postanowił go pogłębić, więc nie byłem mu dłużny.
    - Wszystkie były niesamowite, nie potrafię wybrać - powiedziałem, po czym położyłem dłonie na jego biodrach. Skoro przestał mnie całować, to chyba nie miał nic przeciwko temu.     - To była dla mnie jakaś kara, że nie mogłem cię dotknąć? - zaśmiałem się, a po chwili przekręciłem go na kanapę, aby znaleźć się nad nim. Spojrzałem prosto w jego oczy, po czym zbliżyłem do niego swoją twarz, posyłając mu przy tym delikatny uśmiech.
    - Więc... Zagrajmy teraz w moją grę - wyszeptałem. Podłapałem jego zabawę i chciałem sprawdzić jego reakcję na to, co zamierzałem zrobić. Podwinąłem nieco jego koszulkę, po czym zniżyłem się i pocałowałem go w odkryty brzuch. Zrobiłem kilka takich pocałunków, aby po chwili zassać się na skórze przy pępku.
Wyprostowałem się i spojrzałem na niego z szerokim uśmiechem. Nie da się ukryć, że byłem z siebie dumny, ponieważ wiele razy chciałem zrobić mu malinkę w takim miejscu. Cóż, na szczęście nie rozbiera się przed innymi za często, więc powinno niezauważanie zniknąć.
    - To co... Robimy tą sałatkę? - zapytałem, zachowując się tak, jakby nic przed chwilą się nie wydarzyło i sięgnąłem po telefon, aby poszukać jakiegoś przepisu.

    Uśmiechnąłem się tajemniczo, kiedy zadał mi pytanie. Co jak co, ale nie musiał wiedzieć dlaczego go nie pocałowałem. Usta to nie jedyna część ciała, którą chciałem rozpieszczać, ale on na razie nie musiał o tym wiedzieć. Nie chcę go wystraszyć, a boję się, co by pomyślał, gdybym mu powiedział, co chciałbym zrobić. Wolę być ostrożny, niż później mieć wyrzuty sumienia, kiedy przeze mnie będzie czuł obrzydzenie. Chcę być jego pierwszy chłopakiem z udanym związkiem oraz pięknymi chwilami, nie mogę go zrazić.
    - Malinka, zamiast zębów, zasysasz się po prostu ustami - powiedziałem. To tak, jakby wciągał powietrze, ale może byłoby lepiej, gdyby o tym nie wiedział... Co jak co, ale obawiam się, że będzie chciał porobić kilka prób, dopóki moje ciało w większości nie będzie pokryte malinkami. Co prawda, raz zrobił mi coś podobnego, ale ze śladami zębów, to było mniej bolesne.
Prześledziłem parę przepisów, jednakże nie różniły się one od siebie zbytnio. Jedni dodawali też rodzynki, orzechy włoskie i inne dodatki, były również same owoce z delikatnym sosem. Wolałem zrobić tą bardziej prostą, więc od razu zapisałem sobie przepis. I dobrze, że to zrobiłem, ponieważ Shun zaraz zabrał mój telefon, więc wbiłem w niego swoje spojrzenie. Naprawdę zaczynam się zastanawiać, skąd on bierze tyle energii? Teraz leżał mi z głową na kolanach, ale wcześniej miał siłę by mnie szturchać nogą.
    - Poważnie? Dziękuję, to bardzo miłe - powiedziałem z delikatnym uśmiechem. Nie sądziłem, że może podobać się mu mój uśmiech, choć też sam nigdy nie przykuwałem uwagi do takich rzeczy.     - Ty masz ładne oczy, choć tak naprawdę wszystko jest w tobie ładne - dodałem i pochyliłem się nieco nad nim, aby delikatnie go pocałować w usta. Nie było mi tak wygodnie, więc podniosłem jego głowę z moich kolan i ponownie się nad nim znalazłem.
    - Co jesteście ci się we mnie podoba? - zapytałem, ale nie dałem mu nawet chwili na odpowiedź, ponieważ złączyłem nasze usta w namiętnym pocałunku. Wiem, że sam mówiłem o tym, że będziemy robić sałatkę, ale jakoś nie mogłem się powstrzymać od tych czułości.
I choć chciałem tak z nim zostać, jak najdłużej, to jednak większa była potrzeba złapania oddechu. Usiadłem na jego biodrach i oblizałem usta w dość lubieżny sposób. Szczerze mówiąc, nie miałem ochoty się stad ruszać.
    - Dobra, zabierzmy się za sałatkę, inaczej owoce się zmarnują - powiedziałem i bardzo niechętnie się z niego podniosłem. Skierowałem się do kuchni, wcześniej zgarniając telefon i odtworzyłem zdjęcie z przepisem. Czułem, że moja twarz była rozpalona, więc zapewne po tym wszystkim miałem delikatnie rumieńce. Przy Saichim aż tak dobrze się nie czułem i nie miałem motyli w brzuchu... Shun jest zdecydowanie lepszym chłopakiem, nawet jeśli czasami szalonym.

    Przyjrzałem się składnikom, które były podane w przepisie, po czym sprawdziłem, czy wszystko mieliśmy. We wspólnym gotowaniu było coś naprawdę zabawnego, jak i przyjemnego. Jeszcze jakiś czas temu gotowałem tylko dla siebie, choć częściach kupowałem gotowce, gdyż tak było prościej. Teraz jednak miałem dla kogo gotować i to było zdecydowanie lepsze. Obecność drugiej osoby może wiele zmienić w życiu... Całe szczęście, bo jeśli nie Shun, to nie wiem czy w ogóle potrafiłbym dalej funkcjonować.
Wzdrygnąłem się, kiedy zassał się na mojej skórze. Wiedziałem, że będzie chciał spróbować, ale myślałem, że nie zrobi tego w widocznym miejscu. Co prawda dało się to zasłonić, ale nadal ktoś mógł zauważyć. Niby nie ukrywamy swojego związku, ale nie koniecznie chciałem by inni to oglądali.
    - Następnym razem zrób w innym miejscu, najlepiej w takim, gdzie nikt nie będzie widział - delikatnie się uśmiechnąłem. Wiem, że to dla niego był zachęta do robienia więcej malinek, ale miałem nadzieję, że mimo wszystko się powstrzyma. Spojrzałem na niego, po czym na nóż, który trzymał. Raczej nie był mu potrzebny tak duży, ale dopóki się nim nie skaleczy, to nie mam nic przeciwko by się nim posługiwał.
    - Będzie trzeba pokroić parę owoców, tylko najpierw je umyję - powiedziałem, po czym wrzuciłem wszystko na sitko, aby było wygodniej. Po umyciu ich położyłem na blacie.     - Możesz pokroić je w kostkę, plastry, jak tam będziesz wolał, a ja zajmę się sosem - uśmiechnąłem się, po czym naszykowałem sobie parę rzeczy. Zanim jednak zabraliśmy się za przygotowania, szturchnąłem go biodrem i pocałowałem w polik.
    - Nie zrób sobie krzywdy tym nożem - powiedziałem i wziąłem się za robienie sosu. Kiedy go skończę, to na pewno mu pomogę, ale i tak nie było przy tym jakoś dużo roboty. Co jak co, ale powinniśmy wyrobić się w niecałe pięć minut, o ile nie zbierze nam się na wygłupy.
Zrobiłem sos i pozostawiłem do wystudzenia, więc wyjąłem drugą deskę oraz nóż, ale zanim wziąłem się do pracy, skradłem jedną truskawkę, aby jej spróbować.
    - Są naprawdę słodkie - powiedziałem, sięgając po drugą. Nie przegryzłem jej, ponieważ wpadł mi pomysł do głowy. Położyłem rękę na jego dłoni, która trzymała nóż i zatrzymałem go, aby po chwili pocałować namiętnie, dzieląc się przy tym soczystą oraz słodką truskawką.     - I jak? Pyszna? - zapytałem z uśmiechem i wytarłem palcem kącik ust. Dobrze, że nie ma nic przeciwko pocałunkom, bo jest to wyjątkowo przyjemne.

    Oczywiście, że chciałem z nim robić wiele innych rzeczy poza pocałunkami. Wydaje mi się, że mówiłem mu to już nie raz, ale znając go jednym uchem słuchał, drugim wypuszczał. Prawda jest taka, że czekałem aż będzie gotowy. Nie chciałem go niczym wystraszyć, sam po prostu się bałem, że go obrzydzę... Czasami trudno jest przekroczyć pewne granice.
Nim jednak zdążyłem dać mu odpowiedź, w moich ustach ponownie znalazła się truskawka. Najwidoczniej to mu się spodobało, co mnie bardzo cieszyło. Każde postępy w naszym związku były zadowalające. Znów go pocałowałem, dzieląc się z nim jednocześnie truskawką. Położyłem dłonie na jego biodrach i obróciłem nas tak by Shun opierał się o blat. Przycisnąłem swoje biodra do jego i choć dalej mógłbym go całować, to jednak bałem się, że przez zwykły pocałunek będę miał drobne kłopoty.
    - Jest wiele rzeczy, które chciałbym z tobą zrobić - oparłem czoło o jego odpowiednik, po czym zamknąłem oczy. Shun nie do końca wiedział, czy będzie mu się podobało. Jestem jego pierwszym chłopakiem i nie chcę tego zniszczyć.     - Jeśli chcesz, to możemy dzisiaj spróbować czegoś nowego, nie będzie to seks, ale będzie to dość bliski kontakt fizyczny - spojrzałem na niego, nieco się odsuwając. Skoro był chętny, to może warto było to wykorzystać? Jeśli nie spróbuje tego ze mną, to nigdy nie dowiemy się, czy mogę sobie na coś takiego pozwolić.
    - Oczywiście, jeśli nie będzie ci się podobało, to przerwiemy, ale myślę, że będzie to całkiem przyjemne - delikatnie się uśmiechnąłem, gładząc kciukiem jego polik. Co jak co, ale jeśli będzie podatny na tego typu dotyk, to na pewno mu się spodoba, a jeśli nie... Do niczego go nie zmuszę, będziemy mogli przerwać w każdej chwili. Nie zamierzałem mu teraz zdradzać co mi przyszło do głowy.
Dokończyliśmy w końcu tą sałatkę, po czym wstawiłem ją do lodówki, aby nieco się przegryzła. Zapewne teraz dobrze byłoby się umyć i przebrać się w ten strój dla Shuna.
    - To co... Pójdę się umyć i się przebiorę? W końcu chciałeś mnie w tym zobaczyć - delikatnie się uśmiechnąłem. Na tę chwilę nie mieliśmy nic innego do roboty, a dobrze byłoby mieć to już za sobą. Sam mu to zaproponowałem i to nie tak, że teraz mi się ode chciało, po prostu nie byłem pewny jego reakcji.

    Skinąłem głową, kiedy poprosił mnie o to, abym nie przebierał się do czasu, aż on się nie umyje. W sumie, jakbym czekał na niego przebrany, to też była by to jakaś niespodzianka. Byłem ciekawy, jak zareaguje. Spodoba mu się czy wręcz przeciwnie? Sam mu to zaproponowałem i choć na początku nie byłem do tego przekonany, to jednak teraz bardzo podobał mi się ten pomysł. Jednakże, nie zamierzam codziennie paradować dla niego w innym stroju, ale raz na jakiś czas nie zaszkodzi. Może być przy tym dużo zabawy.
Postanowiłem dość szybko się umyć, aby nie zabierać nam więcej czasu. Chyba sam nie mogłem się doczekać, aż założę strój cheerleaderki. Spojrzałem na swoje odbicie w lustrze, po czym naszykowałem czysty ręcznik dla Shuna oraz szlafrok, gdyby wolał go założyć zamiast piżamy. Sam ubrałem szlafrok, ponieważ nic innego przy sobie teraz nie miałem, a i tak za kilkanaście minut będę musiał się z powrotem przebierać. Wyszedłem z łazienki, po czym zajrzałem do salonu, ale nie było tam Shuna. Zerknąłem do kuchni, gdzie tam był chłopak. Na początku nie wiedziałem dlaczego stoi bezruchu, ale po chwili dostrzegłem krew, która skapywała na podłogę. Niemal od razu do niego podbiegłem, aby dostrzec krwawiącą ranę. Złapałem jego dłoń i z ulgą westchnąłem, kiedy okazała się to być rana jedynie na palcu.
    - Zostawić ciebie na kilka minut... Rany, bądź bardziej ostrożny - powiedziałem, kładąc jego dłoń na blacie, aby nie brudził bardziej podłogi. Na szczęście były to kafelki, więc krew łatwo zejdzie. Poszedłem po apteczkę, w której były najpotrzebniejsze rzeczy. Wyciągnąłem wodę utlenioną oraz plastry. Nasączyłem wacik wodą utlenioną, aby odkazić ranę, po czym nakleiłem plaster z opatrunkiem.
    - Do wesela się zagoi, ale naprawdę uważaj co robisz - uśmiechnąłem się lekko i pogładziłem go po policzku.     - A teraz idź się umyj, ja nam wyjmę sałatkę, aby nie była taka zimna - powiedziałem i zapakowałem apteczkę, po czym wytarłem krew z podłogi i umyłem ręce.
Wyjąłem sałatkę, po czym położyłem do mniejszych miseczek. Z bitą śmietaną zamierzałem zaczekać aż wyjdzie z łazienki. Usiadłem na kanapie, włączając telewizor akurat wtedy, kiedy leciały wiadomości. Nie miałem ochoty skakać po kanałach, więc zostawiłem na tym, aby nieco zabić czas, kiedy Shun się mył.

    Słuchałem wiadomości, jednocześnie miziając Taro po boku, kiedy przyszedł się do mnie dosiąść na kanapie. Widać było, że był wymęczony spacerem, ale może to i nawet lepiej, bo nie chciałem by był zainteresowany tym, co będziemy robić. Co jak co, ale wzrok psa czasami potrafi być krępujący i raczej nie czułbym się wtedy swobodnie. Dlatego, dobrze będzie, jak teraz go nieco dopieszczę bym później mógł całkowicie oddać się Shunowi.
    Dopiero, kiedy usłyszałem chłopaka z łazienki, ruszyłem się z miejsca. Zapomniał o bokserkach... Czemu mnie to nie dziwiło? Chyba po prostu przyzwyczaiłem się do tego, że jest roztrzepany i zapomina o wielu rzeczach. Spojrzałem najpierw na korytarz by sprawdzić, czy przypadkiem nie upuścił ich po drodze, ale nic nie zauważył, więc wszedłem do swojego pokoju i sięgnąłem do jego torby. Na szczęście nie musiałem ich długo szukać i choć na początku nie czułem się z tym dziwnie, tak teraz nie czułem się swobodnie. Mimo tego, poszedłem do łazienki, choć najpierw zapukałem. Nie chciałem wchodzić bez jego zgody, choć i tak mogłem podać mu je przez drzwi, ale skoro chciał bokserki, to musiał być już po myciu.
    Otworzyłem drzwi i spojrzałem na Shuna, który na szczęście był ubrany w szlafrok, chociaż tyle dobrego, że nie postanowił paradować przede mną nago.
    - Proszę, o to twoja zguba - uśmiechnąłem się delikatnie, po czym rzuciłem mu bokserki. Zagryzłem lekko dolną wargę, po czym przyjrzałem mu się jeszcze raz. Nawet w szlafroku bardzo dobrze wyglądał.... Szczęściarz.
    - Będę czekał w salonie, a ty się ubierz - powiedziałem i wyszedłem, bo zauważyłem, że za długo się w niego wpatruję. Niby byliśmy parą, ale jednak dalej robiliśmy wiele rzeczy bardzo nieśmiało. Okej, może i byłem tym bardziej doświadczonym, ale Shun to mój pierwszy chłopak przy którym tak się czuję. Saichi to inna bajka, już nawet zapomniałem co między nami było, a raczej czego nie było.
    Wszedłem jeszcze do sypialni, aby naszykować sobie strój z nadzieją, że Shun nie wpadnie na pomysł by najpierw do niej zajrzeć, gdyby tak zrobił, to nie byłoby żadnej niespodzianki.

    Usłyszałem, że wyszedł z łazienki, więc wyjrzałem zza drzwi, aby zobaczyć co robi. Usiadł na kanapie, ale nieco mnie zdziwiło, że nie poszedł mnie szukać. No cóż, najwidoczniej domyślił się, że poszedłem się przebrać. Spojrzałem jeszcze raz na strój, po czym wziąłem głęboki wdech, zastanawiając się, czy to na pewno będzie coś fajnego? Nigdy wcześniej nie bawiłem się w przebieranki, nie kręciło mnie to, choć często oglądałem osoby, które działały w cosplayu. Daleko mi było do tego, w końcu to tylko strój i wcale się za nikogo nie przebierałem.
Zdjąłem z siebie szlafrok i przeszło mi przez myśl, że bokserki wcale nie będą dobrze komponowały się z tego typu strojem. Nie, nie posiadałem damskiej czy męskiej erotycznej bielizny, więc i tak nic innego mi nie pozostało, jak ubrać bokserki. Wolę coś mieć pod tą krótką spódniczką. Cały komplet było biało-czarny z elementami złotymi. Miałem nadzieję, że chociaż odrobinę dobrze w tym wyglądałem. Spojrzałem w lustro, które znajdowało się w sypialni, po czym spryskałem się jeszcze swoimi perfumami. Czułem się tak, jakbym robił coś złego, ale skoro to było wyłącznie dla jego oczu... Raz się żyje, prawda?
    - Zamknij oczy~! - powiedziałem do niego nieco głośniej, aby mnie usłyszał, po czym wziąłem jeszcze pompony, które raczej mi się w żaden sposób nie przydadzą, ale były w zestawie. Krótki top i spódniczka z lekkim rozcięciem po prawej stronie - albo po prostu została uszkodzona.
Kiedy miałem pewność, że Shun nie podgląda, wyszedłem po cichu z pokoju, po czym stanąłem przed nim nieco zawstydzony. Starałem się zasłonić pomponami, ponieważ trochę bałem się jego reakcji.
    - Możesz otworzyć oczy, ale... Nie śmiej się - powiedziałem, odsłaniając się. W końcu nie chciał podziwiać pomponów, a ubrania... Mnie w ubraniach, których na co dzień na pewno bym nie założył. Nie, nawet na jakąś okazję, jak bal przebierańców bym tego nie ubrał.     - I jak? Zapewne wyglądam ohydnie - dodałem nieco cicho i zagryzłem lekko dolną wargę. Na razie się nie śmiał, więc chyba było całkiem dobrze.

    Różowy? Raczej nie zwracałem uwagi na kolor, kiedy kupowałem ten strój. Co jak co, ale chyba różowy nie był dla mnie, to dość rzucający się w oczy kolor, a na dodatek nie sądziłem, że Shun go lubi. Nie uważałem, że był to kolor wyłącznie dla kobiet, po prostu ja w nim na pewno bym się dobrze nie czuł. Następnym razem jednak będę miał na uwadze ten kolor, ale to nie oznacza, że jeszcze kiedyś wskoczę w podobny strój.
Niepewnie na niego spoglądałem, kiedy zaczął krążyć wokół mnie. Chciał zobaczyć mnie z każdej strony, ale czułem się nieco, jak jakiś okaz na wystawie, ale ja czułem na sobie wzrok chłopaka. Nikomu innemu bym się nie pokazał w takim stroju.
    - Oh... Seksownie - powtórzyłem po nim, a moich ustach pojawił się delikatny uśmiech. Czyli podobałem mu się, a to było dla mnie naprawdę bardzo ważne, gdyby było inaczej, to na pewno od razu zdjąłbym z siebie to wszystko i jeszcze spalił przy najbliższej okazji.
    - Nie czuję się w tym źle, po prostu dla mnie to coś nowego i powoli bardziej się przełamuję - powiedziałem, zerkając na niego, kiedy znalazł się jeszcze bliżej mnie. Zarumieniłem się nieco mocniej, czując, gdzie wędruje jego dłoń. Nie sądziłem, że Shun może być takim zboczeńcem. Nigdy wcześniej nic takiego nie robił, a to oznaczało, że naprawdę musiałem mu się w tym podobać. Oby tylko nie wpadł na pomysł, abym chodził przy nim tak cały czas, kiedy będziemy u mnie w domu.
    - H-hej! Co ty robisz? - zapytałem, kiedy jego język znalazł się na mojej szyi. Nie zdziwiłbym się, gdyby teraz lekko piekł go język po perfumach. Co jak co, ale w smaku wcale nie są dobre.     - Cieszę się, że ci się podoba... To może teraz skosztujemy naszą sałatkę? - uśmiechnąłem się delikatnie, odrzucając pompony na podłogę, po czym wsunąłem palce w jego włosy. Miałem pewien pomysł, ale nie wiedziałem, jak Shun zareaguje, na dodatek miałby dwa w jednym, bo w końcu mieliśmy dzisiaj spróbować czegoś jeszcze, niż pocałunków.
Poprowadziłem go na kanapę i zmusiłem go by usiadł. Spojrzałem na niego z tajemniczym uśmiechem i pochyliłem się, aby pocałować go krótko w usta.
    - Mam pewien pomysł, ale musimy zasłonić ci oczy. Co ty na to? Myślę, że spodoba ci się, ale jeśli nie chcesz, to i tak zrobię to, o czym myślę - powiedziałem. Co prawda, już dzisiaj jedliśmy truskawki tym sposobem, ale będzie nieco inaczej.

    Naprawdę tym się martwił... Hah, uroczy. Czyżby to były jego ukryte upodobania? Shun ma nikłe doświadczenie i sam nie wie, co może mu się podobać, a co nie, dlatego wiedziałem, że razem będziemy to odkrywać. Mimo tego, chciałbym wiedzieć co przypadnie mu do gustu, a co nie.
    - Zasłonię ci oczy tylko na chwilę, później znów będziesz mógł mnie oglądać w pełnej okazałości - uśmiechnąłem się delikatnie, po czym skinąłem głową. Owszem, zamierzałem go nakarmić. Cóż, nie da się ukryć, że cieszyłem się z tego, że chce dać mi wolną rękę, choć zawsze będę gotów przerwać, gdyby mu się nie podobało.
Nieco się zdziwiłem, kiedy zapytał mnie o taniec. Nie pomyślałem, że będzie chciał oglądać występ, którego sam nie planowałem. Może i mówiłem mu, że przyszedłbym tak na zawody, aby mu kibicować, ale to nie było na poważnie. Hah, nie byłem dobry w tańcach, a na dodatek nie wiedziałem, jaki mógłbym dać mu doping.
    - Jesteś niemożliwy... Naprawdę chcesz oglądać ten beznadziejny występ? - zapytałem, po czym spojrzałem na pompony. Widać było po nim, że chciał zobaczyć występ i trudno było mi odmówić. Cholera, to był jednak bardzo zły pomysł!
    - Niech ci będzie, ale jeśli się będziesz śmiał, to zdejmuję to z siebie i idę spać - powiedziałem całkiem poważnie, po czym włączyłem na muzykę, aby mieć jakiś podkład. Musiałem też przez chwilę się zastanowić co mam wykonać, więc szybko przypomniałem sobie drugą klasę gimnazjum, w której dziewczyny z klasy właśnie utworzyły podobny układ. Nie byłem tancerzem, więc nie mógł po mnie wiele oczekiwać.
Zacząłem się ruszać do muzyki i choć początkowo czułem się zażenowany, to jednak dość szybko przywykłem do tego. Nawet nie zauważyłem, kiedy zacząłem rzucać dopingującymi hasłami do chłopaka. A jak tylko muzyka się skończyła, to i ja przestałem dawać ten wspaniały pokaz beztalencia.
    - Więcej tego nie zrobię - powiedziałem i rzuciłem mu pompony. Jak bardzo beznadziejne teraz wyglądałem?     - Podobało ci się? - zapytałem. Spojrzałem na swoją spódniczkę, która nieco podniosła się do góry, pokazując co miałem pod nią. Dobrze, że miałem te bokserki, choć musiało to bardzo źle wyglądać z boku. Poprawiłem dolną część stroju i podszedłem do chłopaka. Już wcześniej przygotowałem opaskę na oczy, więc na szczęście nie musiałem jej teraz szukać.