Stupid Pictures 4 ~ 2os, b.n, kontynuwacja, yaoi

Kashiro


- Zajebiście po prostu - rzuciłem, kiedy ten się do mnie przytulił. Korciło mnie, żeby go objąć, ale ten znowu zaczął o Andy'm, no co go po prostu odsunąłem od siebie.
- Przestaniesz w końcu pierdolić o tym pojebanym chłopczyku? - zapytałem, unosząc brew i trzymając go za barki. - Bo już serio mi wystarczy. Za każdym razem, jak się budzę - ten dziwnie jest w NASZYM domu, pobił mojego partnera, a do tego nie umiem się go pozbyć, a ty i tak cały czas mi o tym, do kurwy nędzy, przypominasz - rzuciłem, po czym pokręciłem głową i po opuściłem łapy.
Pokręciłem jeszcze kilka razy głową. - Idę, wrócę po obiedzie, o ile w ogóle mnie tutaj chcesz - rzuciłem, po czym po prostu wyszedłem, prosto do swojego samochodu, gdzie to odpaliłem papierosa i siedziałem sobie na parkingu. Kiedy spaliłem - odjechałem do domu. Będę tutaj właśnie przesiadywał.

W pierwszym momencie, kiedy mnie odsunął spojrzałem niego, jednak kiedy na mnie wyskoczył, spuściłem wzrok. Słuchałem go, starając się opanować przyspieszony oddech. Dopiero kiedy wyszedł, mówiąc, że będzie później, oparłem się plecami o drzwi i przejechałem dłonią po twarzy. Kiedy już udało mi się uspokoić, po prostu wylazłem z pomieszczenia i poszedłem znaleźć lekarza czy kogoś tam, kto mi pomoże. Dostałem opierdol za kroplówkę i za chodzenie po szpitalu, kiedy leżeć powinienem i odpoczywać. Ciekawe czemu mam kurwa kolejny dzień odpoczywać. Po wysłuchaniu tych wszystkich pretensji powiedziałem, że chcę się wypisać na własne żądanie. Z początku nie chcieli mi na to pozwolić, ale powiedziałem, że będę leżeć, ale w domu i że jeśli jest taka potrzeba to pielęgniarkę też sobie załatwię, będą pieprzone kroplówki i wszystko inne, co trzeba. Wysłuchałem wszystkich zaleceń, a i tak dostałem to wszystko na kartce, po czym poszedłem się przebrać, zabrać wszystkie swoje rzeczy, a potem wypis. Taksówką pojechałem do domu. Tego swojego, starego. Dopiero na miejscu napisałem do Kashiro.
Wyszedłem. Za niedługo nasze problemy się skończą, wytrzymaj jeszcze. Przepraszam.
O tak... skończą się w momencie, kiedy tamten przestanie oddychać. Nie dotknie więcej Kashiro, nigdy więcej.

Kashiro

W pewnym momencie, kiedy siedziałem i pisałem, zadzwonił do mnie telefon, wiec odebrałem go, a gdy usłyszałem "pański brat wyszedł na własne życzenie" - myślałem, że zaraz go znajdę i go po prostu ukatrupię. No co za cholerny palant!
Zaraz jednak dostałem SMS, więc odczytałem go i przekręciłem oczami.
Wracaj do domu, idioto, a nie się ślęczysz po mieście. Mam po ciebie przyjechać? ~ napisałem, po czym odpaliłem papierosa i polazłem z nim do pokoju, gdzie to nasunąłem na siebie spodnie, potem koszulkę i stałem w przedpokoju, czekając na adres, pod który mam przyjechać po Kei'a.

Przeczytałem wiadomość, którą dostałem od Kashiro i zastanowiałem się nad tym, co zrobić. Nie chciałem mówić mu, gdzie jestem, ale po pierwsze w końcu i tak sam by się domyślił, a po drugie nie chciałem, żeby był na mnie zły. Nie o to chodziło. Chciałem tylko być sam, wszystko przemyśleć.
Jestem u siebie.
Muszę tu zostać i poproszę Kashiro, żeby został ze mną. Tu nikt nie będzie go nachodził, będziemy bezpieczni.

Kashiro

Westchnąłem ciężko. Mogłem sie domyślić. Westchnąłem ciężko i pokręciłem głową.
Już jadę ~ wysłałem na szybko, żeby chwilę później wsiąść do samochodu. Podjechałem pod dom Keia, po czym wbiegłem do niego i od razu przytuliłem go do siebie.
- Posrało cię do reszty - powiedziałem i trzymając jego twarz przy swojej - przyłożyłem czoło do tego jego. - Chodź, wracamy do domu - powiedziałem i zjechałem jedną ręką na jego dłoń. No, już wracamy.

Spodziewałem się opierdolu, tak samo od Kashiro, jak wcześniej od lekarza, jednak kiedy przyszedł przytulił mnie do siebie.
- Nie. - szepnąłem, patrząc mu w oczy, gdy przytrzymał moją twarz przy swojej. - Zostań tu ze mną, Kashi, proszę cię. - powiedziałem cicho, obejmując ramionami jego szyję. - Tylko się nie denerwuj... - dodałem jeszcze szeptem. Nie chcę, żeby się wściekał, żeby krzyczał, żeby sobie poszedł, żeby się w jakikolwiek sposób narażał.

Kashiro


Uniosłem brew, kiedy ten się do mnie tak mocno przytulil i powiedział, że nie idzie.
- No przestań. Chodź - powiedziałem i próbowałem z nim podejść do przejścia. Ale nie będę go przecież na siłę wyciągać. Chociaż w sumie tak byłoby najprościej.
- Czemu miałbym się denerwować? - zapytałem, uniosłem brew i westchnałem ciężko, patrząc na niego.

- Nie! - powtórzyłem głośniej i momentalnie się cofnąłem. Nie wrócę tam, był raz, drugi, na pewno wróci, może nie dziś, ale wróci. - Dlaczego nie możesz zostać ze mną? - zapytałem, opierając się plecami o ścianę. - Bo... nie, nic... dlatego, że chcę zostać tu. - wymamrotałem. No przecież nie powiem mu prawdy, to byłoby idiotyczne. W pierwszym momencie chciałem powiedzieć, ale wystarczyła chwila, żebym zdał sobie sprawę z tego, jak może to zabrzmieć. Nikt się nie dowie.

Kashiro


Spojrzałem na niego i westchnąłem ciężko.
- Kei, uspokój się - powiedziałem, kiedy ten krzyknął w moją stronę. Kiedy zapytał, czemu nie mogę z nim zostać - podszedłem do niego i złapałem go za rękę.
- Ale tam jest nasz dom... - powiedziałem cicho, po czym westchnąłem i puściłem go. - Ja wracam do nas. Andy siedzi w pierdlu, więc jestem spokoju - powiedziałem, wzruszyłem ramieniem i odsunąłem się kawałek dalej.
Kei, co się z tobą stało?

Jak mam się uspokoić? To jest niemożliwe, kiedy nie mogę go przy sobie zatrzymać. Kiedy złapał mnie za rękę momentalnie ścisnąłem jego dłoń, jednak... i tak po chwili się odsunął.
Spuściłem głowę i westchnąłem cicho.
- Jak chcesz...Nie zatrzymam cię przy sobie siłą. - powiedziałem cicho. Zdecydowanie, nie potrafię go zatrzymać. Tylko... Cholera, chcę! - Kashiro, proszę cię... - postanowiłem spróbować raz jeszcze.

Kashiro


- Nie zatrzymasz mnie tutaj, przy sobie musisz - powiedziałem i uśmiechnąłem się do niego delikatnie, a chwilę później chłopak znowu coś wymamrotał, a ja uniosłem brew i pokręciłem głową.
Ściągnąłem kurtkę, którą powiesiłem, potem buty i koszulkę.
Podszedłem do niego i pocałowałem go namiętnie, przytrzymując go zaraz przy ścianie. Wiem, wiem, jeszcze wczoraj był nieprzytomny, ale zachciało mi się, a Kei mi przecież nie odmówi, nie? Bo jak mógłby mi odmówić, kiedy aktualnie ma jakąś obsesję, że każdy chce mu mnie zabrać.
Przejechałem dłonią po jego boku i złapałem za szlufkę spodni, przyciągając go do siebie gwałtownie. Chodź, skarbie.

Miałem ochotę się wyszczerzyć, kiedy ściągnął kurtkę i buty. Zostanie?! Musi zostać. I w sumie zdążyłem pomyśleć, że chciał zostać ot tak, bo to ja i tak dalej. Pocałował mnie namiętnie, a ja chwilę nie robiłem nic. W końcu jednak odwzajemniłem jego pocałunek i kiedy mnie do siebie przyciągnął, zdjąłem bluzę, koszulkę, a potem spodnie. Chociaż... tej koszulki mogłem nie ruszać, bo mój brzuch chociażby dobrze nie wygląda. Nieźle mnie skurwysyn obił, ale ja zrobię to jeszcze lepiej! Haa, będzie mu tak dobrze, że będzie prosił o więcej... albo i nie, bo raczej nie będzie mógł mówić. Ściągnąłem Kashiro górną część garderoby, a potem rozpiąłem mu spodnie. Nie chcę. Nie mam ochoty na seks, ale... skoro Kashiro chce... Przynajmniej mam pewność, że tu zostanie. Prawda? Prawda. Wsunąłem dłoń do jego bokserk i jednocześnie mocno pocałowałem.

Kashiro

Uśmiechnąłem się lekko, kiedy oddał mój pocałunek i kiedy ja przyssałem się do jego szyi - on ściągnął swoją koszulkę, potem spodnie i też moją górną część, potem rozpiął spodnie, a ja pozbyłem się ich całkowicie. Jednak kiedy wepchał mi rękę do bokserek - uśmiechnałem się delikatnie i pocałowałem go w czoło.
Odwróciłem go do ściany twarzą i pocałowałem jego odsłonięte ramię, które potem przegryzłem. Wszedłem w niego powoli, a gdy byłem już cały - poruszyłem się ze trzy razy, po chwili nabywając dość szybkiego tempa.

Kiedy tylko odwrócił mnie twarzą do ściany, przygryzłem dolną wargę i zamknąłem oczy. Mimo tego, że nie chciałem żadnego dźwięku wydać i tak stłumiony jęk wyrwał mi się z gardła. Niby nie wszedł we mnie szybko, ale... cholera, no. Położyłem dłoń na ścianie i na jej wierzchu oparłem policzek, jednak po chwili i tak przygryzłem dłoń. Tak jak się spodziewałem - było szybko i to od samego początku, ale nie miałem zamiaru mówić nic.

Kashiro


Uśmiechnąłem się lekko do pleców Keia i pocałowałem go po ramieniu, aż do miejsca za uchem, gdzie to wyszczerzyłem się sam do siebie, przyśpieszając znacznie ruchy.
Złapałem ręką za penisa Keia i zacząłem poruszać ręką. Przygryzłem mu skórę na szyi i znowu przyśpieszyłem ruchy. I te biodrami i te ręką. No i co, Keiuś? Tak chciałeś, żeby było?

Wzdychałem cicho, bo tego powstrzymać nie potrafiłem. Mimo wszystko... jak? To niemożliwe. Kiedy tylko Kashiro sięgnął dłonią do mojego penisa, w pierwszym momencie zamknąłem oczy i oddałem się temu, co robił, jednak potem zabrałem jego rękę od siebie. Nie chcę, po prostu... A Andy'ego... Jego się pozbędę raz na zawsze. Muszę wymyślić coś dobrego, wystarczająco dobrego... Ale nie teraz, teraz siedzi. A przynajmniej Kashiro tak mówił. Z drugiej strony kto wie, jak jest naprawdę? Ja na pewno nie. Ale cierpliwie poczekam i zapłaci mi za to, że wyglądam, jak pierdolona, poobijana ciota. Za to, że nie dał mi możliwości nawet się obronić i przede wszystkim za to, że przypierdolil się do mojego faceta. MOJEGO.

Kashiro

spojrzałem na niego, a przynajmniej się starałem, kiedy Kei odrzucił ode mnie swoja rękę. Złapałem jego obie i przycisnąłem je do ściany jedną ręką, za to drugą dalej pieściłem Keia. Niech mnie nie denerwuje. chcę, żeby było mu dobrze, a on co?
Przyśpieszyłem lekko i znowu obcałowałem całe jego ramię, szyję i obojczyk, a przynajmniej tam dosięgała mi głowa. Uśmiechnąłem się leciutko i znowu przyśpieszyłem. I znowu kilka razy. W pewnym momencie jeszcze raz i to mi całkowicie wystarczyło, żebym doszedł w nim. Oparłem czoło o jego plecy i oddychałem cholernie głośno, szczerząc się lekko. Puściłem też jego ręce. Proszę, skarbie.

Chciałem wyszarpnąć ręce, ale niezbyt mi to wyszło. Kurwa, nie chce mi się wierzyć, że jedną ręką jest w stanie mnie przytrzymać. To dlatego, że poobijany jestem i tyle. Starałem się jakoś nie jęczec, ale pojękiwałem, oczywiście. I chciałem dojść, ale nie potrafiłem, dlatego też kiedy Kashiro skończył miałem ochotę odetchnąć z ulgą. Mimo tego odsunąłem go od siebie, wysiliłem się na uśmiech i pocalowałem go delikatnie.
- Idę pod prysznic. - powiedziałem, po czym od razu do łazienki poszedłem. Tak, zimny prysznic, muszę ochłonąć, bo mam kurwa mały problem, którego rozwiązać się wcześniej nie dało.

Kashiro



Zdziwiłem się lekko, kiedy tak nagle sobie poszedł. Naprawdę, Kei? Serio? Eh.
Założyłem spodnie i nawet nie bawiłem się z ich zapinaniem. Poszedłem od razu do kuchni i tam odpaliłem papierosa, żeby następnie oprzeć się biodrami o blat i palić sobie w spokoju, nawet nie przejmując się tym, że strzepuję mu popiół na kafelki. Jakoś to przeżyje.
Westchnąłem ciężko i sięgnałem po telefon. Dostałem kilkanaście SMS od Andy'ego. Przeczytałem je, po czym odpisałem krótko: Nie mam czasu z tobą pisać. Właśnie rżnę mojego ukochanego. See ya' - wysłałem i spojrzałem w stronę łazienki. No, nie do końca, bo już skończyłem, ale okej.

Wziąłem prysznic tak, jak wspaniałomyślnie sobie zaplanowałem i wyszedłem z łazienki w szfalroku, bo akurat miałem go pod ręką. Dobrze się złożyło.
Przeszedłem do kuchni, nalałem sobie wody do szklanki, po czym rzuciłem Kashiemu niezbyt zadowolone spojrzenie. Zakryłem się bardziej, żeby tych pieprzonych siniaków nie było widać, po czym podszedłem do okna. Szybko jednak się odwróciłem i usiadłem na krześle.
- Syf mi kurwa robisz. - mruknąłem, patrząc na podłogę. Jeszcze tego brakuje, żebym za sprzątaczkę robił, mimo że niby u siebie to nie mam zamiaru. Chociaż może powinienem, skoro mam tu mieszkać? Pasowałoby sprawdzić ile ubrań tu zostawiłem, ale myślę, że wystarczająco. Na zakupy kurewsko nie mam ochoty i na pewno się nie zmuszę.

Kashiro


Spojrzałem na niego zdziwiony, kiedy ten przyszedł i tak chamsko się zakrył szlafrokiem. Po chuj? Dobra, nie mam pytań. Ale tego, że zacznie mu tu gadać, że mu syf zrobię to już w ogóle
- Oj, przepraszam księżniczkę - rzuciłem, wyciąłem ze zlewu jakąś brudną szklankę i postawiłem obok siebie, żeby następnie tam palić.
Zaraz zawróciłem i zamiast iść do łazienki, wyszedłem z domu, wcześniej się ubierając.
Wsiadłem do samochodu i wybrałem numer Andy'ego, aby następnie do niego pojechać. Ja sobie muszę z nim porozmawiać, bo już mnie zaczyna wkurwiać zachowanie Kei'a.

Z zadowoleniem, którego nie dałem po sobie poznać, spoglądałem na Kashiro, który przestał mi na podłogę kiepować, a grzecznie do szklaneczki.
- "Księżniczkę" - prychnąłem pod nosem, po czym oparłem łokcie o blat stołu. Do księżniczki to mi daleko, więc niech głupio nie pierdoli.
Kiedy wyszedł z kuchni, z wyczekiwaniem spoglądałem w kierunku miejsca, w którym przed chwilą go widziałem, jednak on zamiast wrócić do mnie... to sobie wyszedł. Serio?
[b]- Mnie chyba zaraz chuj strzeli. - mruknąłem bardziej do siebie niż do kogokolwiek czy czegokolwiek innego. Zajebiście, można powiedzieć. Zmusiłem się, żeby wstać z krzesła i podszedłem do drzwi, które zamknąłem, żeby mi jakiś pojeb tu nie wlazł. Mało ważne, bo komu by się chciało do mnie przyłazić. Przez krótką chwilę zastanawiałem się nad tym, co ze sobą zrobić, jednak koniec końców wybrałem chyba najlepszą opcję. Wygrzebałem butelkę whisky, włączyłem starego, dobrego rock and rolla i wyciągnąłem to, czego do częściowego szczęścia było mi trzeba - blok rysunkowy i ołówki. W salonie mam najlepsze światło, więc tam postanowiłem się rozłożyć. Ktoś mi mówił, że nie mogę, hę?

Kashiro


No więc kiedy podjechałem pod dom Andy'ego, pokazało się, że ten dalej jest w areszcie. Pojechałem tam i poprosiłem komendanta, tak, tego samego, u którego składałem zażalenie. Ten wysłuchał mojej prośby o widzenie się z nim, po czym powiedział, że będzie miał rozprawę za trzykrotne włamanie się na cudzą posiadłość, w tym oczywiście na moją, po czym dodał, że mogę oczekiwać na wezwanie na rozprawę.
następnie powiedział, że nie mogę się widywać z Andy'm, bo nie jestem rodziną. No więc pojechałem do NASZEGO domu, bo Kei sobie wymyślił powrót do siebie, po czym przy wejściu już odpaliłem papierosa. Tym razem dom był pusty i naprawdę zaraz zacznę dziękować Bogu za policję.

Rysowałem sobie, a raczej szkicowałem, bo cały czas, czy tego chciałem czy nie, czy o tym myślałem, spod mojej ręki wychodził ten głupi chuj. Kashiro znaczy się, bo kto kurwa inny? Zawsze mnie nękać musi, zawsze! Na pewno świadomie to robi, nie wiem jak, ale wiem, że to robi! I ja mu tego kurwa nie daruję, bo chwili spokoju mieć nie mogę. Zakręciłem butelkę z resztą alkoholu, po czym poszedłem się ubrać, w to, co akurat wpadło mi w ręce. Jakaś ujebana farbą koszulka, bo oczywiście się nie sprała, podziurawione jeansy i bluza, żeby nie było. Chwilę mi zajęło ubranie się do końca, ale to zrobiłem, wziąłem ten pieprzony blok, butelkę, pieniądze i wyszedłem z mieszkania. Zamknąłem drzwi, a kiedy byłem już przed budynkiem, twardo ruszyłem przed siebie chodnikiem. Dobrze mi się szło, bo paliwo dobre wlałem, ale zmęczyłem się w końcu. Szczęście, że złapałem taksówkę, bo telefonu nie wziąłem - bo po co? Po kilkunastu minutach stałem przed właściwymi drzwiami i żeby sobie Kashiro nie pomyślał, że to ja, zapukałem. On częściej puka, co nie? Ale dobra, też czasem mogę, chociaż w drzwi. Dobrze, że sobie buteleczkę wziąłem ze sobą. Otwieraj.

Kashiro


Kiedy wszedłem do swojego domu, spojrzałem na to wszystko i pokręciłem głową.
polazłem do swojego pokoju, gdzie to ściągnąłem spodnie, koszulkę, w ogóle wszystko i zostałem w samych bokserkach.
Usiadłem sobie w kuchni, gdzie miałem zamiar coś zjeść, ale mi się odwidziało, po czym pokręciłem głową. Okazało się, że siedziałem tak dwie godziny, a wydawała się to być minuta, może pięć.
jednak zaraz ktoś zapukał do drzwi, więc podniosłem się do góry i otworzyłem je, patrząc na kompletnie pijanego Keia. No, co jest?