Stupid Pictures 4 ~ 2os, b.n, kontynuwacja, yaoi

Posłałem mu lekki uśmiech, kiedy podniósł głowę, wcześniej pozbywając się mojego penisa z ust. Nie, żeby mi się to nie podobało, ale mimo wszystko... wolę go bardziej. W sobie. Jak najbardziej, a jeśli o Kashiro chodzi to jest to naprawdę BARDZO. Kiedy wszedł we mnie, zmrużyłem oczy, przygryzając dolną wargę. Jęknąłem cicho raz, później drugi, trzeci i tak praktycznie za każdym z jego ruchów.
- Taaak... - jęknąłem, po czym podniosłem ręce i objąłem nimi szyję Kashiro. Jako że miałem spięte nadgartski, tylko tyle mogłem zrobić, ale mimo wszystko miało to swoje plusy. Między innymi sam fakt, że teraz tak po prostu się ode mnie nie odsunie. Objąłem nogami jego biodra i całkowicie poddałem się ruchom Kashiro, pojękując z każdą chwilą coraz głośniej. Obiecałem sobie, że postaram się nad tym panować, ale jakoś nieszczególnie mi to wychodziło. Jest po prostu za dobry. Bardzo za dobry.

Kashiro

Uśmiechnąłem się miękko i pocałowałem go ładnie.
- Kei? - zapytałem w pewnym momencie, przerywając na chwilę. - Kocham cię mocno, wiesz? - zapytałem, jednak zaraz znowu zacząłem ruszać biodrami.
Kiedy objął mnie nogami, przejechałem dłońmi po jego biodrze i ścisnąłem je mocno. Mój kochany, wspaniały i najlepszy. Jak ja bez niego tyle wytrzymałem? To jest tragiczne, po prostu.
Jęknąłem mu w usta, po czym zaśmiałem się cicho na swoją reakcję. Tak dobrze.

Przez chwilę po prostu patrzyłem na swojego faceta,  kiedy już bylem w stanie cokolwiek powiedzieć, uśmiechnąłem się lekko.
- Wiem, skarbie, wiem. - powiedziałem, patrzac mu prosto w oczy. Kochany mój. Najlepszy. Zamknąłem oczy i przycisnąłem Kashiro bardziej do siebie, jako że znowu zaczął się poruszać. Odchyliłem głowę i chwilę później puściłem jego szyję, chcąc dać mu tym samym większą swobodę ruchów. Sam podniosłem ręce i ułożyłem dłonie nad głową.
- Uwielbiam... c-cię... - wyjęczałem, ledwo mogąc oddychać.

Kashiro


Zjechałem ustami na jego klatkę piersiową i delikatnie przyśpieszyłem. Złapałem w usta jego sutek i zacząłem go męczyć, coraz szybciej ruszając biodrami.
Aż w końcu tempo stało się nie do wytrzymania, a ja po mniej - więcej dwóch minutach doszedłem w Keiu. Westchnąłem głośno w jego klatkę piersiową i wyszedłem z niego, kładąc się obok na plecach.
O cholera. O kurwa. O ja pierdolę. Ratunku, uduszę się jak nic.
Spojrzałem na mojego faceta i uśmiechnąłem się, próbując wyrównać oddech. Złapałem jego dłonie i odpiąłem kluczykiem kajdanki. Złapałem jedną jego dłoń, żeby następnie ścisnąć same palce. Moje maleństwo.

Połączenie wszystkiego, co robił mi Kashiro, coraz bardziej odbierało mi zdolność oddychania, a nawet myślenia. Jęczałem, jak popierdolony, wyginając się pod nim, bo naprawdę, ciężko mi było się opanować. Kiedy tylko przyspieszył, wydawać by się mogło do maksimum, okazało się, że potrafi jeszcze więcej. Tego już nie wytrzymałem, a już na pewno nie na tyle, na ile bym chciał, doszedłem, jęcząc przeciągle, co jak udało mi się usłyszeć zabrzmiało niemalże, jak krzyk. Kashiro wciąż się we mnie poruszał, a ja całkowicie się temu poddałem, dysząc ciężko. W końcu, po kilku minutach spuścił się we mnie z czego cholernie się ucieszyłem, tak swoją drogą. Innemu bym na to nie pozwolił. Wyszedł ze mnie po chwili, potem odpiął kajdanki, a ja przez chwilę tak po prostu leżałem, patrząc na moje i Kashiro dłonie. Bez słowa podniosłem się trochę i ułożyłem się tak, że głowę miałem pod pachą swojego faceta, a na dodatek przytuliłen się do jego boku. Tylko mój!

Kashiro

Kiedy Kei się do mnie przytulił - objąłem go ładnie i poczekałem chyba godzinę, aż ten zaśnie. Potem wstałem, wziąłem papierosy i zapalniczkę, podłożyłem mu zamiast siebie poduszkę i poszedlem do gabinetu.
Usiadłem sobie przed komputerem i włączyłem jakąś muzykę. odpaliłem papierosa i paląc go przez następne dwie godziny pisałem. To jest najlepsze uczucie - mieć po seksie tak dużą wenę, żeby pisać przez cały czas.
Kiedy już uznałem, że skończyłem - odpaliłem kolejnego papierosa i rozlożyłem się na swoim krześle, który w sumie wyglądał jak fotel, ale dobra i po prostu gapiłem się na obraz zawieszony nad drzwiami. Nie wiem, po co mi w ogóle one, nie.

Uśmiechnąłem się pod nosem, kiedy mój kotek mnie do siebie przytulił. Nie miałem zamiaru iść teraz spać, nie chciało mi się jeszcze, chociaż powinno już zachcieć. Leżałem i myślałem o swojej galerii, o tym, co działo się na otwarciu. Myślałem o Kashiro i głównie o tym, jak to zrobić i kiedy zabrać go do swoich rodziców, a że już zacząłem o rodzicach i domu rodzinnym myśleć, tak moje myśli zeszły na Victora i to, co ten idiota zrobił. A potem, żeby przestać myśleć o tamtym, skupiłem się na niespodziance, którą chcę dla Miśka przygotować.
...
Obudziłem się, od razu uświadamiając sobie, że wcale mi się spać nie chciało. No rzeczywiście, a to moje spanie to tak tylko, o, z nudów. W każdym razie, Kashiro gdzieś mi zniknął i w dodatku zastąpił swoje boskie ciało poduszką! Nieładnie. Po namyśleniu podniosłem się do siadu, założyłem bluzę swojego faceta, która była na mnie za duża (czego ja doczekałem... kiedyś to moje bluzy na nim wisiały) i wyszedłem z sypialni. Pierwsze gdzie poszedłem to do kuchni, zrobiłem kakao dla mnie i Kashiro, po czym poszedłem go szukać, a pierwszym miejscem w którym szukalbym swojego faceta to jego gabinet oczywiście. Stanąłem przed drzwiami i nawet miałem zamiar zapukać, ale tak jakby obie ręce miałem zajęte, więc po prostu otworzyłem drzwi, pomagając sobie łokciem. Uśmiechnąłem się lekko i podszedłem do Kashiro, podałem mu kubek z ciepłym napojem i dopiero wtedy pochyliłem się, położyłem wolną dłoń na jego policzku i musnąłem lekko usta swoimi.
- Pisałeś? - zapytałem, prostujac się.

Kashiro


No to... Po napatrzeniu się na obraz znowu pisałem. W sumie skończyłem już dwusetną stronę. Jeszcze sto i będzie dobrze.
W tym momencie do pokoju wszedł Kei. Spojrzałem na niego i uśmiechnąłem się. Kiedy podszedł do mnie i podał mi kubek - spojrzałem na kakao i spojrzałem na niego, oddając jego subtelny pocałunek.
- Troszkę - mruknąłem z uśmiechem i przyciągnąłem jego biodra do siebie, sadzając je sobie na kolanach.
Objąłem go ładnie w talii i przytuliłem się do niego, uśmiechając.
- Jest piąta, a ty powinieneś spać, a nie siedzieć - mruknąłem, śmiejąc się. Teraz robię za hipokrytę. Ale to nic.

Kashiro przyciągnął mnie do siebie i posadził na kolanach, co było czymś, czego chciałem, ale niekoniecznie chciałem go tak po prostu... dosiadać? Nie, to złe słowo. Nieważne.
- Znam to twoje "troszkę". - westchnąłem, obejmując jednym ramieniem jego szyję. - szybko mi z łóżka uciekłeś? - zapytałem, spoglądając na niego.
- Właśnie Kashi, jest piąta, a ty prawie wcale nie spałeś. Nie rób tak, bo pewnego dnia padniesz z wykończenia. - powiedziałem i pogładziłem go po policzku. Nie dość, że nie sypia regularnie to nawet nie jada regularnie. Wezmę się za niego, będę nawet gotował... tylko wcześniej sie doszkolę, żeby kotek zadowolony był.

Kashiro


Zaśmiałem się cicho i przytuliłem do niego bardziej.
- Nie... Gdzieś po godzinie - powiedziałem, sięgając ręką do kakaa. Wziąłem z niego łyk, bo było jeszcze gorące i odłożyłem kubek, kładąc tą rękę na udzie mojego Keia.
- Proszę ciebie. Jutro odeśpię - mruknąłem, wzruszyłem ramieniem i przejechalem nosem po jego ramieniu. - Czy coś - dodałem po chwili zastanowienia. No bo jak Keia nie będzie to będe pisał. A jak mnie najdzie ochota to będę musiał też i pisać w nocy. Się zobaczy.
Ściągnąłem okulary i odłożyłem je ładnie na biurko.
- A co z twoją pracownią obok? - zapytałem, unosząc lekko brew do góry.

- Chociaż tyle, że trochę poleżałeś. - mruknąłem, po czym napiłem się małego łyczka kakaa. Mm... pyszności! Kakałko mi się nigdy nie znudzi, nie ma nawet takiej opcji.
- Acha, już widzę, jak ty jutro odsypiasz. Proszę Cię... przecież obaj wiemy, że nawet jeśli nie będziesz pisał i tak znajdziesz sobie inne zajęcie. Nie potrafisz na dupie usiedzieć. - powiedziałem, odstawiłem kubek na podłogę, tak żeby nie wylać i wsunąłem palce między pasma przyjemnych w dotyku włosów Kashiro.
- Właśnie, co z moją pracownią? - powtórzyłem pytanie, od razu przenosząc myśli właśnie na owe pomieszczenie. Pasowałoby się za to zabrać jak najszybciej jednak. Muszę te swoje wszystkie rzeczy uprzątnąć, najwyższa pora, bo burdel jak był tak jest dalej. - Wiesz, wszystko zależy od ciebie. To w końcu twój dom. - powiedziałem, wzruszając ramieniem. - To znaczy... no. - no, bo ja zapomniałem, że miałem nie mówić tak, tylko że to NASZ dom. Ciężko jest się przyzwyczaić, mimo tego, że to mój Kashiro.

Kashiro


- Oj tam - mruknąłem. No przecież jak nie odeśpię jutro, to po jutrze i w ogóle... No przecież ja też po trzech dniach będę padnięty i w końcu pójdę spać, czy coś.
- Musimy się w końcu za nią zabrać - powiedziałem, a kiedy ten powiedział, że to mój dom, odwróciłem głowę i westchnąłem głośno.
- Nasz dom, kochanie. Nasz. Ale... Jeżeli nie umiesz się przyzwyczaić może trochę się pospieszyliśmy? - powiedziałem, wzdychając ciężko. W sumie to jednego dnia go poznałem, drugiego poszliśmy na kolację, potem mu pokazałem i trzeciego już u mnie zamieszkał i to... Może rzeczywiście trochę za szybko?

Westchnąłem cicho i przez dobrą chwilę nie odzywałem się nawet słowem, żeby potem położyć dłonie na policzkach Kashiro.
- Nie umiem. Jeszcze nie, musisz dać mi trochę czasu. I nie myśl sobie, że teraz znowu mam wątpliwości co do swojej decyzji, co do zamieszkania u ciebie, bo nie mam. Nie wytrzymałbym bez ciebie dłużej, sam dobrze o tym wiesz. - powiedziałem zgodnie z prawdą, patrząc mu w oczy. - Przyzwyczaję się. - dodałem, po czym pocałowałem go delikatnie. Przyzwyczaję się, to jest pewne, po prostu to dla mnie trudne, już sam fakt, że to ja się Kashi'emu na głowę zwaliłem, nie na odwrót. - Mój kochany. - mruknąłem jeszcze, po czym pocałowałem go raz jeszcze, jednak tym razem wsunąłem mu język do ust i spokojnie zacząłem pieścić ten jego swoim.

Kashiro

Zagryzłem wargę i westchnąłem cicho.
- No niby wiem.. - mruknąłem cicho i wzruszyłem ramieniem, a kiedy ten pocałował mnie delikatnie - momentalnie to odwzajemniłem. Westchnąłem cicho.
A zaraz Kei zaczął mnie znowu ladnie całować, więc momentalnie oddawałem jego pocalunki,. Jednak zaraz odsunąłem się i spojrzałem na niego.
- Idź spać, zaraz przyjdę - powiedziałem z uśmiechem, wziąłem swoje kakao i zacząłem je dopijać. Potem odpaliłem papierosa i zaciągnąłem się nim. Tylko skończę rozdział.

Chciałem posiedzieć z nim jeszcze chwilę, ale skoro powiedział, żebym poszedł spać... widocznie chciał się mnie pozbyć.
- No dobra. - westchnąłem cicho i wzruszyłem lekko ramionami. Zszedłem z kolan Kashiro, wziąłem swój kubek i po chwili zastanowienia, poszedłem jednak do sypialni. Wlazłem do łóżka, przykryłem nogi kołdrą i powoli zacząłem sączyć kakao, czując jak znowu spanie mnie ogarnia. No nie... nie chciałem już spać, wolałbym coś bardziej pożytecznego zrobić. Chociaż tak trochę. Po tym, jak wypiłem napój, odstawiłem kubek, oczywiście, na podłogę przy łóżku, odkryłem się, zwinąłem kołdrę i po tym, jak położyłem się na brzuchu przytuliłem się do niej. No, musi mi wystarczyć.

Kashiro

Uśmiechnąłem się lekko, kiedy Kei owiedział, że idzie. Zszedł mi z klan, a ja dokończyłem najszybciej jak potrafiłem, po czym zapisałem wszystko i zamknąłem klapkę laptopa.
Zaraz wyszedłem razem z kubkiem i poszedłem do swojego faceta. Uśmiechnąłem się do niego lekko, a widząc, że przytula się do poduszki, westchnąłem cicho i podszedłem do łóżka, kładąc się zaraz na nim. Położyłem dłoń na jego plecach i przejechałem opuszkami palców po jego kręgosłupie.
Zaraz jednak położyłem głowę na jego łopatce i ucałowałem ją lekko.
- Dobranoc, kochany - powiedziałem z uśmiechem.

Nie zdążyłem nawet odpłynąć, nawet żeby mi się chociaż coś przyśnić zdążyło... ale nie! W każdym razie stało się lepiej, bo przyszedł Kashiro i położył się do łóżka, za mną. Od razu zamknąłem oczy, z zamiarem udawania, że śpię, ale kiedy tylko poczułem to przyjemne ciepełko pochodzące od drugiego ciała, mimowolnie się uśmiechnąłem. Serio, nie chciałem!
- Dobranoc, Kashi. - wymamrotałem i cofnalem się trochę, żeby być jeszcze bliżej niego. Już zdążyłem się przyzwyczaić do tego, że to przy nim zasypiam i przy nim się budzę, nie inaczej. Teraz to ja sobie nie wyobrażam tego, że mógłbym go przy sobie nie mieć.

Kashiro

Patrzyłem sobie ładnie na Keia i słuchałem jak oddycha. Przy tym od razu moja głowa też unosiła się do góry, bo no... Jak wiadomo to jednak się cały unosił. No i siedziałem tak, a właściwie leżałem, patrząc i uśmiechając się.
A potem wstałem, wypiłem do końca to kakao i wróciłem do Keia, żeby móc sobie z nim leżeć. Raz chyba tylko zapaliłem iw sumie tyle.
A rano, koło godziny ósmej - zadzwonił mój telefon. Momentalnie wyszedłem z pokoju, żeby nie obudzić mojego chłopaka.
- Halo? Hej Kashi. Budzę cię? Musisz w tym momencie być w wydawnictwie. Przyjechali adwokaci tego autora. Chcą nas pozwać - mówiła, mówiła, a ja w tym czasie pobiegłem do łazienki, umyłem twarz, zęby i w ogóle wszystko.
- Dobra, będę za dwadzieścia minut - powiedziałem, rozłączyłem się i wszedlem do pokoju. Ząłożyłem spodnie, potem koszulę, zawiązałem krawat, dołożyłem marynarkę. Ogarnąłem jeszcze raz włosy i założyłem skórzane buty.
- Keeei - szepnąłem, klękając na chwilę przy łóżku. - Skarbie, ja muszę iść. Widzimy się później ,dobrze? - dodałem po chwili, cmoknąłem go na pobudkę, zabrałem wszystkie, moje rzeczy i wyszedłem z domu, od razu do samochodu. Nosz co za cholerstwo.

Przebudziłem się, kiedy usłyszałem swoje imię i w sumie nie zrobiłem jakoś szczególnie, co mój facet do mnie mówił.
- Kashi, nie idź, zostań ze mną. - wymamrotałem pod nosem, wyciągając rękę przed siebie, jednak nie udało mi się nawet nic dotknąć. Westchnąłem cicho i odwróciłem się na brzuch, wtulając policzek w poduszkę. No i czemu on sobie poszedł? Czekam na dzień, w którym będziemy mogli pół dnia w łóżku przeleżeć... Poleżałem tak, kilkanaście minut na pewno, a w końcu wstałem, z niemałym trudem i poszedłem do łazienki. Umyłem się, wziąłem prysznic, potem przesuszyłem mokre włosy i poszedłem zrobić sobie jajecznicę. Z gotowym śniadaniem i kawą, usiadłem w salonie na sofie, po czym włączyłem telewizor. Tsa... Sam muszę dziś do galerii jechać... Kurwa, no. Odłożyłem talerz i poszedłem po telefon. Wszystko w porządku? Napisałem i wysłałem do Kashiro.

Kashiro

Kiedy wszedłem do swojego wydawnictwa od razu poszedłem do sali konferancyjnej. Tam czekał już jeden autor i trójka kolesi w garniturach. Po drugiej stronie Risha, nasza adwokatka i obok niej prezes. Westchnąłem ciężko i usiadłem obok Rish.
Mówili coś tam o zbyt dużej ilości pieniędzy pobranej od autora, ecycji nie zrobionej tak, jak powinno to być, o okładkach na niskim poziomie i żałosnym (!) proficie dla autora. Zacząłem wyjaśniać, że na wszystko koleś się zgadzał. Wszystko ustalaliśmy chyba z dwadzieścia razy, zanim w ogóle przybiłem pieczątkę na papierku, który zoobowiązuje do wydania danej ilości kopii. Potem, kiedy zarządali od nas zadoścuczynienia w wysokości prawie miliona dolarów (daję w przeliczeniu, nie wiem, ile to jenów xD), wybuchnąłem śmiechem. Wyliczyłem dziesięc następnych rzeczy, za które mógłbym ich pozwać i kiedy tamten autor wybiegł prawie rycząc, opadłem na fotel, oddychając z ulgą.
Wyciągnąłem telefon.
Teraz już tak. Jakiś skuwiel chciał mnie do sądu pozwać, rozumiesz to? Ja pierdole. Jedziesz do galerii? Uważaj na siebie - napisałem, uśmiechnąłem się mimowolnie do telefonu i odłożyłem go.
- Idziecie zapalić? - zapytałem i o dziwo, oboje się zgodzili.

Poszedłem z powrotem do salonu, tym razem z telefonem jednak, po czym wziąłem się za spożywanie śniadania, jako że głód już dawał o sobie znać. Kiedy dostałem sms'a od razu go odczytałem, krzywiąc się przy tym.
Jakiś wyjątkowy skurwiel, co? Jadę, jadę, jak zjem śniadanie, nie martw się. Ty też na siebie uważaj i nie wkurwiaj się za bardzo, kocie. - wysłałem, po czym odłożyłem telefon na sofę. Dojadłem jajecznicę, wypiłem kilka łyków jeszcze ciepłej kawy, po czym poszedłem się ubrać. Założyłem czarne jeansy z dziurami na kolanach, czarną bokserkę i na nią granatową bluzę zakładaną przez głowę. Potem jeszcze czarne adidasy, po czym pozbierałem wszystkie potrzebne rzeczy i wyszedłem z domu, zamykając drzwi na klucz.

Kashiro

Wyszedłem z tą dwójką na balkon w moim biurze, a gdy stałem oparty o barierki i gadaliśmy o tym, że wypadałoby zrobić jakiś bankiet na pięciolecie firmy, dostałem sms'a, oczywiście od Keia.
Odczytałem go od razu. A żebyś wiedział. Jebaniec kurwa... Już się nie wkurwiam. Najpierw mi krew uderzyła, ale teraz już się tylko cieszę na to, że gdy wrócisz pójdziemy razem na jakieś piwo, co ty na to? wysłałem z uśmiechem, a Risha podłapując to od razu powiedziała o tym Shiro i ten też się podjarał, bo w końcu pozna mojego faceta. Super.
Westchnąłem głośno i w sumie powiedział, że mogą przyjść, jak chcą, umowiłem się z nimi o tej i o tej. No i koniec z mojego pisania. Może jak mało wypiję to co naskrobię?

Odczytałem wiadomość dopiero wtedy, kiedy siedziałem już w samochodzie. Skoro nawet ja cię wkurwić, to co dopiero taki typ. Dziś na piwo? No... trochę będę musiał swoje plany zmienić, ale ok, da się zrobić. Sami czy jakieś większe grono? - Wysłałem. Tsa... Znowu moje plany chuj strzelił, chociaż nic nie jest stracone. Albo po prostu przełożę to na inny dzień i tak chyba będzie najlepiej. Bo gdybym chciał, potrzebowałbym Kashiro na trochę dłuższy czas i to sam na sam, a nie z kimkolwiek do kompletu jeszcze. Zapiąłem pas, po czym odjechałem spod domu, w kierunku centrum miasta. Wstapilem jeszcze do marketu po fajki i dwa chupa chupsy, bo jakoś mi się słodkiego zachciało. Odpakowałem jednego lizaka i od razu wpakowałem go do ust, a że jeszcze nie odjechałem z parkingu, wziąłem telefon i zrobiłem sobie zdjęcie, które uznałem za "dość działające na wyobraźnię". Wysłałem je do Kashiro z dopiskiem Wolałbym ssać coś innego. Ze śmiechem odjechałem spod sklepu.

Kashiro

Chciałem samych, ale już znajoma podłapała i pewnie pójdzie znami połowa biura wysłałem, kiedy usiadłem już przed laptopem i zacząłem dokonywać wpłat. No bo... Cholera, ale skoro już tutaj jestem to wypadałoby cokolwiek porobić. Mam wolną godzinę. Zapraszam wysłałem z uśmiechem, patrząc na zdjęcie. Ściągnąłem je sobie na telefon i zaraz ustawiłem jako tapetę.
Moje kochanie.
Westchnąłem ciężko.
- Ej,. Shiro? Chcesz może kawę? idziemy z dziewczynami do kawiarni - powiedziała w pewnym momencie moja systentka, a ja pokiwałem głową. - Tą co zawsze? - dopytała, a ja znowu kiwnąłem głową. Zaraz już jej nie było. Dostanę kawusię!

Jako że jakoś nigdy nie stosowałem się do ogólnych zakazów i nakazów, również drogowych, nigdy też nie miałem problemu z tym, żeby korzystać z telefonu w trakcie jazdy czy żeby przekraczać dozwoloną prędkość. Oczytałem więc wiadomość, a widząc, że sami nie będziemy, westchnąłem cicho. Gdybyśmy sami szli to zawsze byłaby jakaś możliwość, że wrócimy wcześniej, a tak... pewnie się to nie uda. No trudno, będzie musiał poczekać do jutra w takim razie.
Po przeczytaniu drugiego sms'a zastanowiłem się na szybko, a nawet nie musiałem i przy najbliższej okazji zwróciłem. Mógł tego na poważnie nie napisać, ja wiem, ale skoro chce się żartować to na pewno nie w taki sposób, o! A godzina to trochę czasu jest, przynajmniej będę mógł podpytać o jego plany na jutro. Kiedy dojechalem pod wydawnictwo Kashiro, wsiadłem z samochodu, zamknąłem go i udałem się do budynku, wcześniej wyrzucając gdzieś za siebie patyczek który po lizaku pozostał. Niebardzo wiedziałem gdzie iść, bo w poruszaniu się wewnątrz budynku nawigacja za bardzo mi nie pomoże, więc po prostu oparłem się plecami o ścianę, wyciągnąłem z kieszeni telefon i na szybko napisałem sms'a do swojego faceta. Możesz na korytarz wyjść? Wysłałem, włożyłem telefon do kieszeni, a potem wsunąłem dłonie do kieszeni spodni.