Stupid Pictures 4 ~ 2os, b.n, kontynuwacja, yaoi

Kashiro


Pokiwałem głową, a kiedy ten zapytał, czy go wczoraj zerżnąłem, uniosłem brew. - Nie wiem? Nie pamiętam? A...A co? - zapytałem, patrząc na niego. Wyciągnąłem swój palec i poczekałem aż ten mnie umyje, a gdy to zrobił, wyszedłem spod prysznica. Owinąłem się w ręcznik i podłączyłem do jednego gniazdka suszarkę, a do drugiego prostownicę, żeby już się nagrzewała.
- Wysusz sobie ładnie włoski, a ja idę ci coś wybrać do ubrania - powiedziałem i zaśmiałem sie. Normalnie jak dziecko moje kochane, nad którym tak bardzo chcę się troszczyć, że to aż straszne.
Poszedłem do pokoju i spojrzałem na wszystko, co miał w szafie.
Po dłuższej chwili wyciągnżąłem dla niego poprzedzierane, czarne spodnie, do tego zamszowe buty z suwakie mz boku. Potem białą koszulę, która była prawie lejącym się materiałem i do tego, żeby przełamać tą czerń i biel - fioletową marynarkę, która im niżej - tym ciemniejsza była. Uśmiechnąłem się na to wszystko i wyciągnąłęm dla Keia ze trzy bransoletki z napisami "kocham cię", "przytul mnie" i "całuuus!", po czym położyłem to obok ubrań. Potem tylko naszyjnik srebrny i w sumie w porządku. Wróciłem do łazienki.
- To co z włosami? - zapytałem z uśmiechem, chociaż i tak już wiedziałem, co mu zrobię.

No i on mnie jeszcze pyta "co"? Jakby się domyślić nie mógł, głupek.
- A, bo boli. - rzuciłem ze śmiechem. - Jakby Cię to jeszcze dziwiło, co? - no, ja mu mówiłem, że jest duży, o czym sam doskonale wie. Kashiro wyszedł spod prysznica, a ja chwilę potem zrobiłem to samo. Wytarłem się jednym, który potem owinąłem wokół bioder, a drugim przesuszyłem włosy.
- Dobrze mamusiu, wysuszę. - roześmiałem się, po czym palcami rozczesałem pasma włosów. Po studiach nawet wróciłem do naturalnego koloru, ale długo nie wytrzymałem i... jednak stanęło na fiolecie. I tak póki co jest dobrze. Wysuszyłem włosy, a gdy skończyłem mojego miśka jeszcze nie było, więc skorzystałem z chwili i umyłem zęby.
- Pokażę ci. - wyszczerzyłem się, kiedy zapytał o te nieszczęsne włosy. Wziąłem gumkę i związałem te wszystkie pasma w niedbałego koka. - To. - mruknąłem, niezwykle z siebie dumny.

Kashiro

Roześmiałem się, kiedy pokazał mi koka.
- Głupi jesteś - mruknąłem, wyciągnąłem kitkę z jego włosów i zaśmiałem się, rozczesując je. Potem sięgnąłem po [prostownicę, którą ładnie mu włoski zrobiłem. Następnie zaczesałem większość do tyłu i tak też je spiąłem spinką. Podszedłem do mojego faceta z boku i zrobiłem mu dwa dobierańce' jeden zaraz nad uchem, a drugi nieco wyżej. To samo z drugiej strony. Ściągnąłem wszystkie warkoczyli i zrobiłem z nich jeden, długi warkocz, łącząc je z tymi włosami, które zostały. Potem wyciągnąłem te włosy, które zabrałem do tyłu i nieźle je natapirowałem, żeby następnie spiąc przed rozpoczęciem się warkoczyka.
- Pieknie, tylko jeszcze... - zacząłem grzebać po szafkach, żeby w końcu znaleźć taki ładny, czarny kwiatek. Kiedyś mi go Alise zostawiła i tak jakoś tutaj leżał. Wpiąłem go we włosy Keiowi, po czym usiadłem mu na kolanach.
- Mam cię umalować, czy dasz radę? - zapytałem i pocałowałem go mocno w usta, uśmiechając się jak idiota.

- Wiem, dlatego wziąłem się za malowanie. - powiedziałem, śmiejąc się przy tym. Poczułem, jak Kashiro niszczy moją starannie zrobioną fryzurę, ale oczywiście, nie miałem zamiaru mu przerywać.
- Noo... powiem ci, że fryzura robi robotę. - mruknąłem, oglądając w lustrze jego dzieło, kiedy już skończył. Nawet kwiatek wygląda dobrze, na co sam bym nie wpadł. Kiedy usiadł mi na kolanach, objąłem go w pasie i przyciągnąłem bardziej do siebie.
- Nie dam. Chyba znowu przestanę radzić sobie nawet z najprostszymi czynnościami. - powiedziałem cicho, robiąc przy tym smutną minę. Kiedy mnie pocałował, złapałem jego język między zęby i pociągnąłem lekko w swoją stronę, uśmiechając się.

Kashiro

Pokiwałem głową i kiedy ten przyciągnął mój język do siebie - ja od razu znalazłem ten jego i całowałem go równie mocno.Jednak po chwili się odsunąłem i sięgnąłem po kosmetyczkę. Zrobiłem mu na czarno oczy - kreska na dole, od połowy kreska na górze i mocne, szpiczaste, wychodzące na bok jaskółki kresek, które łączyły ze sobą obie. Oczywiście... Wszystko, poza końcówkami - ładnie roztarte i tak, żeby było.
Wymodelowałem Keiowi twarz i kiedy skończyłem - sam zająłem się sobą.
- W pokoju leżą twoje ciuchy. Weź mi też coś wybierz - mruknąłem, uśmiechnąłem się do niego ładnie i zacząłem prostować swoje kłaki. Przez to, że są pocieniowane po całości - było to trudniejsze, ale w końcu dałem radę. Na koniec tylko makijaż i to pełny, z tym, żepod moimi kreskami znalazły się jeszcze cienie. No i super.

Siedziałem, jak na grzecznego faceta przystało i nawet nie jęknąłem, kiedy Kashiro mnie malował. Wcale mi to nie przeszkadzało, jak nietrudno się domyślić. Dopiero kiedy skończył, spojrzałem w swoje odbicie i uśmiechnąłem się pod nosem. No, nieźle. Sam bym tego lepiej nie zrobił. Kashiro i jego kolejny ukryty talent? Być może.
- Ale co ja ci... - mruknąłem pod nosem, jednak nie dokończyłem zaczętego pytania. Dobra, jeszcze nie wiem, co mu wybiorę, ale coś tam znajdę i będzie dobrze. To znaczy powinno, bo sam siebie ubrać nie potrafię, a co dopiero jego. Poszedłem do sypialni i rzeczywiście, na łóżku leżały przygotowane ciuchy. Ubrałem wszystko po kolei, stwierdzając, że no, kolejny dobry wybór mojego miśka. Ale mu tego nie powiem, niech sobie nawet nie myśli, że jest tak zajebisty... chociaż, wie o tym. I dobrze. Założyłem naszyjnik, a potem bransoletki, uśmiechając się do nich szeroko. Potem podszedłem do szafy Kashiro, otworzyłem ją i westchnąłem ciężko, zaczynając przeglądać wszystko po kolei. W końcu zdecydowałem się na czarną koszulę z ćwiekami na kołnierzyku, ciemne jeansowe spodnie z dziurą na kolanie, do tego skórzaną kurtkę i srebrną bransoletkę. Przez chwilę przyglądałem się temu w zastanowieniu, z zamiarem znalezienia czegoś innego, jednak w końcu walnąłem się na łóżko, tuż obok wcześniej wyciągniętych rzeczy. Przeciągnąłem się i zamknąłem oczy. Tak będzie dobrze, rockowy, bad Kashiro. A jak nie to powiem, że nic innego nie wymyśliłem, o.

Kashiro

Poszedłem do naszej sypialni, a widząc, że Kei już leży ubrany i jeszcze obok ciuchów obok mnie, zaśmiałem się i usiałem mu na biodrach.
- Podnieś się, bo pognieciesz - mruknąłem i spojrzałem na zegarek. Boże... To już jest szesnasta? No bez jaj! Dopiero co pierwsza była! Zszedłem z niego, dając mu krótkiego całusa i podszedłem do łóżka z drugiej strony, żeby wziąć ciuchy. Zacząłem zakładać koszulę, potem spodnie, kurtkę i na koniec blansoletkę. Uśmiechnąłem się do Keia i wyciągnąłem nawet z szafki swoje stare glany. Uśmiechnąłem się do nich, wyciągnąłem z szafy także pastę do butów i pojechałem nią po całości.. A potem wiązanie. Dwudziestodziurkowce wcale nie są takie fajne przy zakładaniu!
Kiedy skończyłem, usiadłem obok swojego faceta i uśmiechnąłem się lekko.
- I co? - zapytałem, patrząc na niego.

Zaśmiałem się pod nosem, kiedy w pewnym momencie poczułem przyjemny ciężar na swoich biodrach. Tak to może być, ja nawet nie będę się sprzeciwiał.
- Nie pogniotę, nie pogniotę. - wymamrotałem, jednak podniosłem się do siadu i musnąłem ustami czoło swojego faceta. Potem ze mnie zszedł i zaczął ubierać, czego rzecz jasna ominąć nie mogłem - patrzyłem przez cały czas, przygryzając lekko dolną wargę.
- No, powiedzmy, że ujdzie. - westchnąłem, kiedy już ubrany usiadł obok mnie. Ujdzie? Kurwa, wygląda zajebiście, w chuj zajebiście. Przysunąłem się trochę do niego, położyłem mu dłoń na policzku i w ten sposób przyciągnąłem go bliżej siebie. Pocałowałem go, przenosząc też drugą dłoń, na drugi jego policzek. Mrr, kocur.

Kashiro

Zaśmiałem się, po czym, kiedy Kei przysunął się do mnie, spojrzałem na niego. Oddałem od razu pocałunek mojego kochanego faceta i nawet go za kark do siebie przyciągnąłem.
Uśmiechnąłem się, kiedy się od niego odsunąłem, po czym wziąłem papierosa, którego następnie odpaliłem.
- No i pogniotłeś - powiedziałem, pokazując na róg marynarki. No i co? No i zniszczył! I wszystko jego wina. Ale to nie zmienia faktu, że zacząlem się brechtać. Bo Kei nawet to umie zniszczyć... Dobra, żartuję przecież! On jest chodzącym ideałem, no. I wszystko dobrze robi. Już nie mówiąc o tym, co się dzieje, jak seks uprawiamy.

Uniosłem jedną brew, kiedy Kashiro odpalił papierosa i momentalnie starałem się przypomnieć sobie, gdzie swoje fajki wcisnąłem. Noo... chciałem dobrze, ale niezbyt wyszło. Wziąłem więc papierosa od niego, odpaliłem i zaciągnąłem się.
- Nie wiem gdzie mam swoje. - wyjaśniłem, podnosząc się, żeby przysunąć bliżej nas popielniczkę. - I wcale nie pogniotłem, to tak ma być. - powiedziałem i uśmiechnąłem się szeroko. Oczywiście, bo przecież mam stajla, nie?

Kashiro


Uśmiechnąłem się szeroko. Tak. Tak na pewno miało być!
Spaliłem po połowy papierosa, a potem spojrzałem na Keia. - Nie denerwujesz się, ani nic? - zapytałem i usiadłem na łóżku bokiem, zarzucajac kolano na materac tak, żeby stopa od kostki wystawała mi poza łóżko. Nie chcę spać w syfie. Mieszkać mogę, ale spać juz nie.
Westchnałem cicho i paliłem sobie dalej, spoglądając co jakiś czas na Keia. Zaraz jednak zaśmiałem się, wstałem i przyciągnąłem go do siebie, żeby pocałować go mocno, dając mu prosto do ust dym.
Odsunąłem się i zgasiłem szluga na popielniczce.

- Czym miałbym się denerwować? - zapytałem, zerkając na niego. No, może tym, że będę jednak musiał po galerii chodzić, a przez Kashiro, jak podejrzewam mam z tym lekkie trudności. No i pewnie ból głowy wcześniej czy później wróci.
Uśmiechnąłem się lekko, kiedy Kashiro wdmuchnął mi dym do ust, po czym wciągnąłem go do płuc, przytrzymałem chwilę i wypuściłem nosem. Dopaliłem swojego papierosa i zgasiłem go na popielniczce, po czym odstawiłem ją na szafkę nocną.
- Nawet nie wiem, co będą dawać do picia. Myślisz, że wino czy szampana? Nie wiem na co się przygotować, a pić mi się chce. - rzuciłem, po czym walnąłem się na łóżko, dopiero po chwili uświadamiając, że fryzury zjebać nie mogę.

- No nie wiem.. .a jak idę na promocję książki zawsze się denerwuję. Zawsze - mruknąłem i zaśmiałem się cicho. Swoją drogą... Kiedyś nawet denerwowałem się tym, że Kei mógłby przyjść i mnie poznać. Jednak przyszedł i nawet nie zauważył, że jesteśmy podobni... W sensie ja i Kawaii. Tak, teraz uważam, że to dwie, różne osoby.
- Raczej wino - mruknąłem i podrapałem się po karku. Jednak zaraz ten walnął sie na łóżko, a ja spojrzałem na zegarek.
- Jest w pół do siedemnastej. Myślisz, że masz już tam być? - zapytałem i uniosłem brew, patrząc sie na niego.

- Naprawdę? W życiu bym nie powiedział, że możesz się denerwować. No wiesz... w sensie, zmieniłeś się... trochę. - zauważyłem, unosząc brew. Taaak... teraz to ja się mniej męski czuję od niego, trochę to przytłaczające jest, no ale.
- Wina chyba nie przełknę. - westchnąłem zrezygnowany. Niekoniecznie chcę rzygać w takim dniu. Chociaż, zawsze mogę to zwalić na problemy żołądkowe, nie?
Kiedy Kashiro poinformował mnie, która już jest godzina, momentalnie poderwałem się do siadu. Zszedłem z łóżka i podbiegłem do drzwi, co niezbyt przemyślane było, bo zaraz wróciłem po telefon.
- Kurwa, ja wiedziałem, że wyczucia czasu to nie mam. Tak sobie planowałem, że co najmniej czterdzieści minut wcześniej będę, wszystko ogarnę. Zajebiście. Zbierać się muszę! - rzuciłem, zakładając jednego buta. Zachwiałem się, stojąc na jednej nodze, jednak opanowałem sytuację i założyłem też drugiego. Wybiegłem z pokoju, z zamiarem znalezienia fajek, jednak odpuściłem to sobie, stwierdzając, że czasu szkoda. Zamiast tego znalazłem kluczyki do samochodu, bo przecież, Kashiro mnie wiecznie woził nie będzie. Pobiegłem do samochodu, wsiadłem na miejsce kierowcy i oparłem czoło o kierownicę, czekając na Kashiro. Uh, chyba powinienem nad kondycją trochę popracować, bo coraz gorzej.

Kashiro

- Strasznie często się denerwuje - powiedziałem i zaśmiałem się. - Chyba najbardziej, kiedy wszedłeś do księgarni, wtedy - mruknąłem i zaśmiałem się.
Zaraz ten zaczął biegać po pokoju i kiedy to robił - ja zebrałem wszystkie swoje rzeczy. W sensie... Telefon, kluczyki od domu, papierosy i zapalniczkę. Poszedłem zaraz za nim i gdy ten siedział już w samochodzie - ja zamknąłem dom.
Dołączyłem do swojego faceta i usiadłem na miejscu obok.
- No spokojnie, mamy półtora godziny - powiedziałem i zaśmiałem się cicho, łapiąc go za rękę.

Posiedziałem chwilę, jednak gdy Kashiro wsiadł do samochodu, podniosłem głowę.
- Niby tak, ale muszę jeszcze kupić fajki, jeść mi się zaczęło chcieć, korki mogą być no i jeszcze trzeba dojechać. - wymamrotałem, podnosząc wzrok. Westchnąłem cicho i kiedy złapał mnie za rękę, ścisnąłem jego palce.
- Naprawdę się denerwowałeś? Wtedy w księgarni? - zapytałem, zerkając na niego. No, bo to cholernie miłe, poniekąd dowód na to, że mu zależało. Prawda? - Chodź tu. - mruknąłem, wyciągając do niego ręce. Kiedyś go zaprzytulam na śmierć, chociaż powinienem się starać, żeby tego nie zrobić. Bo co ja bym bez niego zrobił? Skończyłbym tak samo, pod ziemią, chociażby.

Kashiro


Zaśmiałem sie cicho. - Ja mam. Pojedziemy do galerii i jak będziesz wszystkoo układał to ja pojadę po jakieś żarcie dla ciebie, co ty na to? - zapytałem z uśmiechem i kiedy ten wyciągnął do mnie ręce - od razu się do niego przytuliłem.
- Tsa... Wiesz... Zniknąłem bez słowa. I bałem się spotkania z tobą - rzuciłem i zaśmiałem sie. - A poza tym... Wiesz... Nie jestem już Kawaiiem - dodałem, podrapałem sie po głowie, jednak zaraz pocałowałem go mocno i usiadłem znowu tak, jak powinienem, zapinając pasy.

- Mh, ja bym w końcu bez ciebie zginął. - mruknąłem, wtulając się w swojego faceta. Taka prawda, jeśli bym go teraz przy sobie nie miał, nie wyrobiłbym się z niczym. Dobra, niby jakbym nie poszedł z Kashiro na imprezę to może i byłoby ze mną dziś lepiej... ale nie żałuję, o. Za tydzień to ja gdzieś go wyciągnę, jeszcze nie wiem gdzie, ale coś wymyślę.
- Zniknąłeś. - powtórzyłem. Chociaż tyle, że ma tego świadomość i sam nie muszę mu tego mówić. - Właśnie, nie jesteś już Kawaiiem i nie drugi raz nie znikniesz mi tak, jak on. - powiedziałem, uwzględniając to on. Co prawda, to w Kawaiiu się zakochałem i bez niego wytrzymać nie mogłem nawet pół godziny, ale po tym wszystkim, co się stało... dobrze, że jest tak, jak jest. Zapiąłem pasy, po czym odjechałem spod domu Kashiro. Kurwa, naszego domu.

Kashiro

Kiedy tylko odjechaliśmy - ja znowu zapaliłem papierosa i podałem jednego Keiowi do ust, żeby też mógł sobie palić po drodze.
Potem podjechaliśmy pod galerię, gdzie zabrałem od niego kluczyki, cmoknąłem go na pożegnanie i obiecałem, że za pół godziny będę. A chwilę potem byłem już w sklepie, gdzie to kupiłem papierosy dla siebie i dwie paczki dla mojego faceta. Babka swoją drogą mnie poznała i powiedziała, że jest fanką. Powiedziałem jej o galerii i jak chce to niech wpadnie.
Potem poszedłem do kebaba, gdzie to kupiłem piękne rolo dla swojego chłopca i tak też wpakowałem się do samochodu. Podjechałem pod galerię, zaparkowałem z tyłu i wszedłem do środka, uśmiechajac się, widząc wszedzie obrazy Keia.
- Mam nadzieję, że na otwarciu mnie oprowadzisz, nie? - zapytałem z uśmiechem i podałem mu dwie paczki Marlboro Czerwonych i jego rolo. Smacznego, skarbie.

Korków w sumie nie było, jakiś tam większych niż zwykle, mimo to jechaliśmy ponad trzydzieści minut. Żaden problem, bo przynajmniej mogłem pogadać z Kashiro. Nie, żebym ostatnio narzekał na brak jego towarzystwa, ale wciąż się nie mogę nim nacieszyć. Kiedy dojechaliśmy na miejsce, wysiadłem z samochodu, dałem swojemu facetowi kluczyki i sam poszedłem do budynku. Miałem chwilę czasu na zrobienie tego, czego wcześniej mi się zrobić nie chciało - znalezienie miejsca dla czterech, przywiezionych jako ostatnich obrazów, no i przede wszystkim powiedzenie ludziom, którzy od dnia dzisiejszego można powiedzieć, mają mi tu pomagać, czym mają się dziś wieczorem zająć. Potem zapoznam ich z Kashiro, jeśli na to chwilę znajdziemy. Kręciłem się po galerii, już całkowicie uspokojony, a kiedy tylko moje myśli zaczęły się znowu skupiać na Kashiro, ten stanął przy mnie. Uśmiechnąłem się szeroko, biorąc od niego obie paczki fajek, włożyłem je do kieszeni a potwm wziąłem ciepłe jeszcze jedzenie.
- Chodź, coś ci pokażę. - mruknąłem, łapiąc go za rękę. Poszedłem na korytarz, którym przeszedłem do samego końca, gdzie znajdowały się schody. Wyszedłem po nich, otworzyłem drzwi kluczem, który wyciągnąłem z kieszeni, a który przypięty był do reszty kluczy i wyszedłem na dach, z którego roztaczał się widok na całe miasto.
- Między innymi dlatego zdecydowałem się tu otworzyć galerię. - powiedziałem, rozpakowywując kebaba.

Kashiro

Uśmiechnąłem się szeroko i złapałem ładnie jego rękę, ściskając mu palce.
Zaraz wyszliśmy na schody, gdzie to Kei zaprowadził mnie na dach. Ale widok z niego był... Bosh. Nieziemski.
Kiedy ten rozpakował kababa, podszedłem do barierki, a wiatr przerzucił mi całe moje włosy do przodu. Matko... Dobra. Nawet wzgórze nie ma takiego widoku, nie.
Uśmiechnąłem się szeroko do Keia.
- Przyjdziemy kiedyś się tutaj kochać, dobra? - zaproponowałem z szerokim uśmiechem i spojrzałem w górę, widząc, jak powoli zaczyna zachodzić słońce. No cóż... Do wiosny jeszcze trochę, więc dni dalej są krótkie.
- Smacznego - rzuciłem, opierając się przedramionami o barierki. Zajebiście tutaj jest.

Uśmiechnąłem się pod nosem, widząc, jak Kashiro podchodzi do barierek. Pasuje mi tu, do takiego miejsca, ogólnie do tak zajebistego widoku. Rozpakowałem do końca kebaba, po czym wgryzłem się w niego i odgryzłem kawałek. Jeszcze ciepły, miś się postarał.
- Kochać się przyjdziemy, ale nie pieprzyć. - podkreśliłem to jedno, znaczące słowo. Ugryzłem kebaba po raz kolejny, a kiedy przełknąłem, podszedłem do Kashiro. Zerknąłem w dół, żeby chwilę potem usiąść na barierce, tyłem do tego wszystkiego, co za mną i położyłem dłoń na ramieniu Kashiro, żeby w razie czego jakoś się ratować. Nie no, siedziałem tu już niejeden raz i do tej pory żyję, więc bez przesady.
- Dzięki, jest smaczny. Ty jednak wiesz co zrobić, żeby było mi dobrze. - uśmiechnąłem się lekko.

Kashiro

Uśmiechnąłem się szeroko. - Tak ładnie - dodałem i zaśmiałem się, kiedy usiadł na barierce i złapał się mnie. Ja objąłem go ramionami w talii. No przecież moje kochanie jakby spadło to by się zabiło, a ja też bym skoczył. Życie bez Keia... W sensie takim, że by umarł... Ugh. Nawet sobie tego wyobrażać nie chcę. Swoją drogą coś wymyśliłem. Ale to jutro zrobię.
- No widzisz - mruknąłem cicho i dotknąłem swoim czołem tego jego.
- Jedz i chodź, raczej nie chcesz się spóźnić? - zapytałem z szerokim uśmiechem, po czym pocałowałem go lekko w usta. Moje kochanie.

Uśmiechnąłem się, kiedy Kashiro objął mnie w talii. No i prawidłowo, nie spadnę, mimo wszystko jeszcze się na tamten świat nie wybieram. Tym bardziej teraz, kiedy mam przy sobie Kashiro, kiedy otwieram drugą galerię i kiedy wszystko zaczyna być takie, jak być powinno.
- Nie spóźnię, jeszcze zapalić zdążymy. - powiedziałem, po czym w dalszym ciągu zajmowałem się pochłanianiem kebaba. Dopiero kiedy skończyłem, wyrzuciłem wszystko co pozostało za barierkę, bo przecież na dachu sobie syfu robił nie będę. Zeskoczyłem z barierki i wyciągnąłem z kieszeni pełną paczkę marlboro. - W sumie, będę jebał, nie? A chyba nie powinienem, trzeba się z dobrej strony pokazać, pachnącym a nie śmierdzącym. - powiedziałem, chowając fajki do kieszeni spodni. - Wolę raczej tą chwilę wykorzystać na coś innego. - uśmiechnąłem się lekko, podszedłem do Kashiro i objąłem jego szyję, przytulajac się do niego. Musnąłem lekko ustami te należące do niego, żeby potem pocałować już bardziej namiętnie.

Kashiro


Kiedy jadł - patrzyłem albo na niego, alboo za siebie, uśmiechając się delikatnie. No co>? W końcu muszę się gapic na niego i uważać, żeby ten nie spadł. Bo potem może być źle.
- Tak - mruknąłem i zaśmiałem się. A kiedy powiedział, że woli chwilę na zapalenie wykorzystać na coś innego, zaśmiałem się cicho i uśmiechnąłem lekko.
Przyciągnąłem go do siebie bliżej i kiedy ten mnie objął - ja przycisnąłem Keia wręcz do swojego ciała, całując go mocno.
Potem jeszcze ten zaczął mnie całować namiętnie, więc... No. Ściągnąłem go z barierki i przytrzymałem na sobie, ściskając jego tyłek. Ile ja bym dał, żeby to otwarcie było za godzinę i podczas tego, co chcę z nim zrobić nie rozwaliła mu się fryzura... Matko.
- Chodź - szepnąłem momentalnie, jednak zaraz znowu go pocałowałem. Mocno i namiętnie aż zawróciło mi się wszystko w glowie. Boże, pomocy.