Why I Can't Hear You? [ 웃♥웃 | 2os. | b.n ]

Kiedy się od siebie oderwaliśmy - złapałem jego twarz w swoje dłonie i pokiwałem głową, na znak, że się zgadzam na to, co wcześniej powiedział.
Oddałem od razu jego pocałunek, pogłębiając go lekko. Nikt ma nam tutaj nawet nie przeszkadzać. Ja zabraniam. I tyle.
Westchnąłem głośno mu w usta i odsunąłem się, znowu go głaszcząc po policzkach.
- Siadamy, czy się kładziemy? Zaraz zachód będzie - powiedziałem i pokazałem na słońce, które zaczęło powoli zmieniać kolor, a chmury dookoła niego z białych i puszystych - zmieniły się w liliowe, złote, różowe i fioletowe. To wyglądało tak cudnie, że aż normalnie mogłbym tutaj zostać i siedzieć i przytulać mojego misia. MOJEGO! Żadnego Daniela, czy kogokolwiek innego. Mojego.
- W ogóle... Jak byliśmy w szatni to co Daniel chciał? - zapytałem i uniosłem brew.

Pokiwałem głową, kiedy Alex powiedział, żebym poczekał. A kiedy położył kurtkę i usiadł na niej, klepiąc miejsce za sobą, uśmiechnąłem się delikatnie.
- No - mruknąłem, siadając za nim. Oparłem się na jednej ręce, kładąc ją z tyłu, za to drugą objąłem Alexa i przytuliłem się do niego, kładąc swoją głowę na jego ramieniu - twarzą do jego szyi. Uśmiechnąłem się i dmuchnąłem w nią.
- No i dobrze - rzuciłem, po czym wyciągnąłem swój telefon i podałem Alexowi.
- Zrobisz? - zapytałem i zaśmiałem się, przytulając do niego bardziej.

Uśmiechnąłem się lekko, kiedy Alex włączył aparat, a kiedy zrobił nam zdjęcie, spojrzałem na nie, uśmiechając się lekko.
Zabrałem od niego telefon i schowałem go ładnie do kieszeni, po czym odchyliłem się do tyłu, zabierając Alexa ze sobą, przez co położył mi się na brzuchu. Zaśmiałem się cicho i pocalowałem go w głowę.
- A jak piliśmy tutaj? - zapytałem i roześmiałem się, przekręcając nas na bok, żebym mógł się do niego ładnie przytulić. Tak, tak. Potrzebuję przytulasków, jak nic.
Zaśmiałem się cicho, a po chwili pocałowałem go lekko, potem nieco mocniej i mocniej. I tak aż do momentu, kiedy mi się nie znudziło i chciałem sobie na niego popatrzeć. Mój Alexik!

- Ano - mruknąłem i zaśmiałem, a kiedy ten powiedział, że jestem przylepa, zrobiłem obrażoną minę.
- Wcale nie jestem przyleeepa! - mruknąłem i roześmiałem sie. - Po prostu dzień bez ciebie to trzeba nadrobić - mruknąłem, usmiechnąłem się i gdy tak leżeliśmy i tylko patrzyliśmy na siebie - słońce powoli zachodziło. Za niedługo będzie trzeba się zebrać do Alexa. Hah. Ja teraz już pewnie nie będę umiał zasnąć bez niego. W końcu cały czas, poza nocą przed jego zamknięciem, śpimy razem. Albo on u mnie... najczęsciej on u mnie, albo ja u niego. Jakby nie patrzył.
Westchnąłem cięzko i tak po godzinie patrzenia się na niego - podniosłem się do siadu i uśmiechnąłem się lekko.
- Wracamy? - zapytałem, odwracając głowę w jego stronę.

Uśmiechnąłem się lekko i kiedy wstał - ja zrobiłem to samo. Dostałem jeszcze ładnego całuska, a gdy skończyłem się ubierać - wsiadłem na motor, poczekałem na Alexa i odjechaliśmy.
Stanęliśmy dwa razy na światłach, ale poza tym żadnych przebojów nie było. Podjechaliśmy pod dom Alexa, gdzie zaparkowałem. Zabrałem jednak kask i kurtkę ze sobą, bo lepiej jednak to w domu zostawić.
Złapałem swojego faceta za rękę i gdy weszliśmy do niego do domu - uśmiechnąłem się delikatnie i wszedłem za nim.
Zaśmiałem się na widok rozwalonej szyby.
- Martwiłem się! - usprawiedliwiłem się od razu, po czym zagryzlem wargi, rzucając kask i kurtkę na sofę, po czym podszedłem do swojego faceta i pocałowałem go ładnie. Moooje kochanie.

Hah. - Patrz, jak mam dobrze - mruknąłem i znowu go pocałowałem, jednak ten oddał mi tylko w policzek i poszedł do kuchni.
- No pewnie - mruknąłem i uśmiechnąłem się szeroko, widząc, że lody wyciąga. Zacząłem szukać łyżek, a kiedy w końcu znalazłem szufladę ze sztućcami, wyciągając dwie.
Podszedłem do Alexa i złapałem go za rękę, po czym zabrałem mu lody z rąk i odłożyłem je na bok. Potem złapałem swojego faceta za nogi i posadziłem na blacie, uśmiechając się szeroko.
- Fajnie masz... Tak cały czas samemu mieszkać - mruknąłem, zaśmiałem się i zacząłem się bawić jego palcami. Ładnie ładnie. Czemu on nie jest w samych bokserkach! Miał być! No no. Zaraz go rozbiorę i na tym się skończy!

Zaśmiałem się cicho. - Ja bym się cieszył - rzuciłem i zaśmiałem się, po czym, kiedy ten powiedział, że dobrze, że mnie ma, przyciągnął mnie do siebie, więc uśmiechnąłem się szeroko i oddałem od razu pocałunek.
Położyłem dłoń na jego biodrze, potem drugą i szarpnąłem nim, przyciągając go do siebie. Wpiłem się mocniej w jego usta i całowałem je... baaardzo długo.
Aż w końcu wsunąłem rękę pod jego koszulkę i podciągnąłem ją do góry przez to, że wyciągnąłem rękę przy kołnierzu na jego szyję. Za nią też przysunąłem go bliżej.
Choleeera... Ile się uzależnić.
Już w sumie nie do końca od niego, ale także od jego ust, ciała i w ogóle przytulasków. Kochany.

Syknąłem cicho, kiedy Alex wbił mi paznokcie w skórę, jednak zaraz i tak mi to ładnie wynagrodził, więc dupa, nieważne. Przyciągnąłem go za szlufki spodni i pocałowałem ładnie, a zaraz ten się odsunął. I nawet lepiej, bo ja tutaj ledwo oddychałem!
Zaraz jednak znowu jego wargi były przy moich, a jedna moja ręka zsunęła się na jego udo, które zresztą zaraz zacząłem sobie ściskać i puszczać i tak przez cały czas, kiedy go całowałem mocno i głeboko, chcąc czuć go najbliżej, jak mogę.
wyciągnąłem swoją rękę spod jego koszulki, jednak i tak zaraz ułozyłem ją na jego plecach, żeby go do siebie przyciągać. No i co ja mam teraz z nim zrobić, co?

Uśmiechnąłem się lekko i pewnie całowałbym go tak cały czas, aż w końcu może udałoby się go przekonać do tego, żebyśmy... No. Poszli do łóżka. Oczywiście nie narzekam, ani nic. Nawet go do niczego nie będę namawiał. Sam będzie wiedział, kiedy bedzie chciał zacząc.
Zagryzłem wargę, kiedy tylko Alex położył głowę na moim ramieniu, po czym westchnąłem cięzko, uśmiechając się tak, czy siak. Te pocałunki są cudowne. Najlepsze. I ja pewnie chciałbym więcej. Więcej jego, jego ciała i tego wszystkiego.
Odetchnąłem i uśmiechnąłem się, podnosząc mu głowę. Pocałowałem go delikatnie.
- Idziemy? - zapytałem z usmiechem i zaśmiałem się chwilę, po czym odszedłem od niego, zabierając lody i łyżki. No cóż... Nie wyszło.
Ale następnym razem wyjdzie! Ja to wiem!

Westchnąłem głośno, a kiedy ten zszedł z blatu - poszliśmy prosto na strych. Tam też Alex od razu rzucił się na materac. Tam też zresztą podszedłem i usiadłem na materacu, uśmiechając się lekko.
Postawiłem lody między nami i sięgnąłem po nie, tylko, żeby odchylić wieka. Włożyłem w kubeczki łyżki i zacząłem je jeść. Kawałek z jednego, kawałek z drugiego i amamam.
- jemy lody - mruknąłem i zaśmiałem się. - A znając życie skończymy koło dwudziestej trzeciej i albo ty, albo ja zasnę - rzuciłem.
Kolejny kawałek lodów. I kolejny. I kolejny.
- Widzę, że ci się spodobało to "Mikey" - mruknąłem i zaśmiałem się cicho. Troszkę jak ta myszka Mickie. Dobra, nie wiem, czemu dopiero teraz zaczałem się nad tym zastanawiać.

Usmiechnąłem się i dalej jadłem swoje lody, co jakiś czas podnosząc na niego oczy. A gdy dostałem łyżką, roześmiałem się i włożyłem palec w lody, po czym wyciągnąłem go i usmarowałem nim całą jego twarz w lodach czekoladowych.
A widząc, że ten zrobił mi zdjęcie - ja zrobiłem to samo - po czym roześmiałem się głośno. Ustawiłem to sobie na tapetę, po czym popatrzyłem na niego i na zdjęcie. Jest cholernie fotogeniczny. I mi się to podoba.
Położyłem sie na plecach i wziąłem lody czekoladowe na swój brzuch i to z niego jadłem.
- Jesteś czekoladowy - mruknąłem i zaśmiałem się, po czym pocałowałem go w ubrudzony policzek.

Uśmiechnąłem się lekko, a kiedy Alex wysmarował mnie znowu lodami, zaśmiałem się i odłożyłem swoje lody na bok. Potem wlazłem na niego i przyrzymałem mu ręce ku górze, jedną.
- udupiłeś się - mruknąłem, zaśmiałem się i sięgnąłem po swoje lody. Postawiłem bliżej, po czym podciągnąłem koszulkę Alexa do góry i podpisałem się ładnie na jego brzuszku lodami "Ja tu byłem, kochanie, Mikey<3".
Po czym zszedlem z niego i z szerokim uśmiechem jadłem dalej lody swoje kochane. Am, am. Przepyszne są. A tym bardziej, że Alex jest cały w tym usmarowany. Hahahaa. Jestem okropny. I straszny i w ogóle.

Uśmiechnąłem się lekko, widząc, że ściągnął koszulkę. Raz przecież nawet ja sam mogłem to zrobić! I było fajnie. Ale wtedy przecież też do niczego nie doszło, więc chyba dobrze. Dla niego.
Zaśmiałem się głośno, a kiedy ten nagle usiadł na mnie i powiedział, żebym leżał grzecznie, pokiwałem głową, nie wierząc, że tak po prostu mu się daję.
Potem podniosłem się i ściągnąłem swoją koszulkę, żeby jej też nie ubrudzić i spojrzałem na swój brzuch. No nie... CO za frajer.
- A teraz to zliż - rzuciłem i wybuchnąłem śmiechem, wiedząc, że i tak tego nie zrobi. No ja wiem, i tyle.