Why I Can't Hear You? [ 웃♥웃 | 2os. | b.n ]

Uśmiechnąłem się lekko i objąłem go ładnie ramionami, kiedy ten objął mnie w szyi. Przytuliłem go do siebie, po czym pocałowałem go ładnie.
- Gdzie? - zapytałem z uśmiechem. - Możemy pojechać nad morze - mruknąłem, patrząc na niego. W sumie to zima jest fajna. Serio. Poza tym w zimie będzie fajnie, bo Alex będzie chciał też się do mnie cały czas przytulać. Hihi.
No i... Nie musielibyśmy się ograniczać, nie? Ani przez rodziców ani przez nikogo.
- Bardziej kwestia czy rodzice nas tam puszczą - mruknałem i zagryzłem wargę, jednak mi się ten pomysł baaardzo podoba.

Pokiwałem głową.
- A kiedyś wybierzemy się do Paryża, okej? - zaproponowałem. - Ale wiesz co... - zacząłem i zastanowiłem się chwilę, kiedy tylko Alex zaczął coś tam mówić, posłuchałem go chwilę.
- Może chciałbyś odwiedzić Anglię? Moglibyśmy się zatrzymać u mojej babci, polubisz ją, więc momentalnie koszty noclegu zlecą, a my spędzimy cały tydzień w Londynie - powiedziałem z uśmiechem. - Plus babcia będzie zadowolona - dodałem, po czym cmoknąłem go ładnie, przejeżdżając kilka razy dłońmi po jego bokach na rozgrzanie.
No przecież jemu musi być cholernie zimno. A jeszcze po drodze pojedziemy do supermarketu, żeby zrobić zakupy na naszą pizzę.

Uśmiechnałem się szeroko, kiedy tak bardzo entuzjastycznie przyjął moją propozycję. Zaraz złapałem go za tyłek, żeby mi nie zleciał z bioder, a zaraz zostałem pocałowany i jeszcze te jego "kocham" tak bardzo mnie rozbraja, że ja umieram.
Westchnąłem głośno i ucałowałem go ładnie w usta.
- No to mamy ustalone. A skoro wszyscy dzisiaj będą to się ich o to zapytamy, okej? - zapytałem z uśmiechem, patrząc na niego.
Zaraz jednak postawiłem moje kochanie na ziemi i przytuliłem głowę do jego ramienia, obejmując go ładnie. Boże. Pierwszy raz kocham kogoś tak mocno.

Zacząlem się śmiać, kiedy zaczął tak wymachiwać rękami. Odszedłem kawałek, dalej się chichrając, a kiedy powiedział o znajomych, przypomniało mi się o... Właśnie. O moim byłym.
- Tsa... Pewnie - mruknąłem i uśmiechnąłem sie czule. Przecież on też tam będzie. Jak będę chciał z kimkolwiek wyjść ze starej paczki, po niego też od razu zadzwonią, a ja nie wiem, co zrobi w takiej sytuacji. Przecież płakał, kiedy powiedziałem mu, że wyjeżdżam i to takie... Ugh. Dobra, potem będę to rozpamiętywał.
- Jedziemy? Musimy jeszcze zajechać do sklepu i zrobić tą pizzę - powiedziałem z szerokim uśmiechem, patrząc na niego.

- No wiesz... Jestem pewny, że będzie cudnie. Ale... Ja tak w sumie nie zerwałem ze swoim byłym - mruknąłem cicho. - Po prostu wyjechałem, a.... A boję się, że gdy się z nim spotkam możesz albo czuć ty się źle, albo on - mruknąłem cicho, patrząc na chłopaka.
Zaraz jednak splótł nasze palce, więc uśmiechnąłem się.
- Ale na razie zostawmy ten temat, dobrze? - powiedziałem z uśmiechem i zaraz założyłem kurtkę, potem kask, rękawiczki i poczekałem, aż Alex usiądzie za mną.
Zaraz wyjechaliśmy ze wzgórza, a potem na drogę. Potem wjechalismy pod sklep, a ja ściągnałem nasze ochraniacze i schowałem do bagażnika, łapiąc Alexa za rękę. NO i gitarka.

Westchnąłem głośno, kiedy Alex zapytał się mnie, czego potrzebujemy.
- A z czym chcesz? - zapytałem z uśmiechem tak szerokim, że o matko.
Zaraz jednak poszedłem po praktyczne produkty. W tym wypadku drożdże, mleko, masło, mąkę. Spojrzałem na Alexa i wpakowałem do wózka dodatkowo czekoladę mleczną. No, żeby nie było, nie? No i jedną z orzechami.
Żeby nie było, no nie?
Przynajmniej będzie miał to, co chce.

- To może... Pieczarki będą wszędzie, na jednej stronie z salami, po drugiej na kukurydzy? - zapytałem z uśmiechem, po czym wpakowałem wszystkie trzy produkty do koszyka. Po chwili zastanowienia wpakowałem jeszcze koncentrat i majeranek. Do tego ser.
Złapałem Alexa za biodra i cmoknałem go w ramię, żeby przestał się kręcić.
- Pewnie - powiedziałem z uśmiechem, po czym przeszedłem obok niego i pocałowałem go lekko.
Po chwili westchnąłem głośno.
- Coś jeszcze? - zapytałem, rozglądając się.

Zaśmiałem się głośno, kiedy zaproponował prezerwatywy. Pokręciłem głową i pocałowałem go mocno w policzek.
- No pięknie - mruknąłem z uśmiechem. - A taką dziewicą wierną byłeś - powiedziałem z uśmiechem, po czym cmoknąłem go i kiedy wchodziliśmy w kasy, sięgnąłem po dwa pudełka. Będzie na później. Żebyśmy znowu nie musieli bez.
Zaraz zacząłem wszystko wyciągnąć, a gdy to już się stało, zapłaciłem za zakupy. Zabrałem wszystko do toreb, które zabrałem do jednej ręki, a drugą złapałem Alexa.
- Zacznę gdzieś tak w lutym prawko, co ty na to? - zapytałem, patrząc na niego.

Westchnąłem cicho, po czym zaśmiałem się głośno.
- Wiem właśnie - powiedziałem z uśmiechem, a potem wyciągnąłem nasze ochraniacze, a do bagażnika włożyłem zakupy. Wpakowałem się na motor, poczekałem na Alexa i odjechałem z parkingu.
Chwilę później byliśmy pod jego domem.
Weszliśmy do środka, a gdy okazało się, że jego rodziców nie ma, uniosłem brew.
- Gdzie ich wywiało? - zapytałem, unosząc brew.
Odłożyłem zakupy na blat, a po chwili rozebrałem się. A przez to, że było gorąco, zostałem w samych spodniach. No i dobrze mi jest, a co?

Pokręciłem głową.
- Mam nadzieję, że przynajmniej przyjdą na pizzę - powiedziałem i wzruszyłem ramieniem.
Zaraz jednak mój facet zapytał się mnie, czy może o coś zapytać, a ja westchnąłem głośno.
Ja wiem o co on chce zapytać. I to wcale nie jest łatwe.
Rozpakowałem czekoladę i położyłem ją na blacie, po czym poczęstowałem się kawałkiem.
- No... Pytaj - mruknąłem cicho, po czym wziąłem jeszcze jeden, do końca rozpakowując zakupy. Matko.

Uśmiechnąłem się. Tak, na pewno przyjdą.
Westchnąłem głośno, kiedy zapytał o mojego byłego. Złapałem się dłońmi o blat, po czym pochyliłem lekko, marszcząc brwi.
- Nie - odpowiedziałem dopiero po chwili. - Kocham ciebie, nie jego. Gdybym dalej go kochał, nie potrafiłbym kochać ciebie, nie sądzisz? - zapytałem i wyciągnąłem te rzeczy, które były mi potrzebne do ciasta. Wyciągnąłem deskę i zacząłem je wyrabiać.
- Nie mówmy o nim - powiedziałem cicho, patrząc na Alexa, żeby tylko na chwilę, odwrócić od niego głowę.

Zagryzłem wargę, po czym dalej wyrabiałem ciasto.
- Spoko - mruknąłem, kiedy przeprosił, a kiedy powiedział, że będzie mi ciężko, odwróciłem się i z rękami w cieście złapałem za jego ramiona.
- No przestań, skarbie. Przecież chcę cię tm zabrać, prawda? Gdyby było mi ciężko, nawet bym tego nie zaproponował - mruknąłem, po czym uśmiechnąłem się delikatnie do niego, po czym odwróciłem się i znowu wyrabiałem ciasto.
- Zrobisz sos pomidorowy? - zapytałem z uśmiechem. - Weź blender. Włóż do niego obrane pomidory. Tak ze cztery. Zasyp majerankiem i dodaj cztery łyżki koncentratu. Potem przypraw do smaku - powiedziałem z uśmiechem, patrząc na niego. - I chyba będzie tyle, bo ciasto musi urosnąć - dodałem, patrząc na niego.